Znaczenie starożytnych amuletów Wikingów: runy i symbole skandynawskie

Popularność wikingów w dzisiejszych czasach jest łatwa do wytłumaczenia. Kultura popularna przedstawia je jako odważne, zdesperowane i wojownicze. Mistycyzm run, romantyzm starożytnych sag oraz rytmiczne wersy Starszej i Młodszej Eddy kuszą nas. Symbole skandynawskie są nierozerwalnie związane z tą warstwą kulturową.

Serial "Wikingowie" jest doskonałym przykładem przedstawiania Skandynawów w popkulturze.

W tym artykule poznamy znaczenie starożytnych nordyckich amuletów, tatuaży i symboli, a także przyjrzymy się współczesnemu symbolowi - krzyżowi skandynawskiemu, z którym w pewien sposób związane jest życie współczesnych wikingów.

Jednocześnie postaramy się rozwiać niektóre błędne wyobrażenia zasiane przez kulturę popularną i spróbować zrozumieć, jacy naprawdę byli ci surowi wojownicy, w co wierzyli i czemu oddawali cześć. To będzie interesujące!

Światopogląd starożytnych Skandynawów

Co przeciętny człowiek wie o dawnych plemionach skandynawskich? Byli wikingami, żeglarzami i wojownikami. Wierzyli w bogów Aesirów, którzy mieszkali w Asgardzie, na szczycie drzewa świata Yggdrasil. Dzielni wojownicy, którzy polegli w bitwie, według ich wierzeń trafiali do Valhalli, a wszyscy inni do Helu. W rzeczywistości nie jest to do końca prawda.

"Eddy", z których wszystko to pochodzi, odzwierciedlają wierzenia jednej grupy ludzi w Skandynawii - właśnie tych Wikingów - w IX i XI wieku. Słowa "Skandynawowie" i "Wikingowie" nie są jednak synonimami. Skandynawowie to wszyscy ludzie mieszkający w Danii, Szwecji, Norwegii i Islandii. W epoce wikingów było wśród nich wielu zwykłych ludzi, którzy bynajmniej nie byli skorzy do poległych w bitwie. Wśród bogów nie czcili już wojowniczych Odyna i Thora, lecz miłującego pokój Freyra. Tak więc skandynawskie amulety znajdują się nie tylko w "Eddach" i sagach, wiele ciekawych, a przede wszystkim wiarygodnych informacji można znaleźć u etnografów.

Słowo "wiking" oznaczało w zasadzie to samo, co "pirat" lub "banita".

Większość wikingów nadal stanowili Skandynawowie, ale wśród nich znajdowano także inne ludy bałtyckie:

• Wendowie, czyli Słowianie Zachodni;
• Kustronie, przodkowie Litwinów i Łotyszy;
• Estończycy i inne plemiona fińskie.

Zarówno zwykli rolnicy, jak i władcy feudalni nie traktowali wikingów zbyt ciepło. Często tworzyli bojówki lub wynajmowali wikingów do masakrowania innych. Warto przypomnieć to samo "przywołanie wikingów" z historii Rosji.

Wikingowie za swoją biżuterię mogli być nawet wysyłani na szafot, ponieważ ludzi tych uważano w zasadzie za piratów, a prowadzenie z nimi interesów było w wielu miejscach uznawane za przestępstwo.

Wspólny światopogląd Skandynawów i innych plemion germańskich był podobny do światopoglądu Słowian i Celtów. Wierzyli, że świat został stworzony z ciała olbrzyma Ymira, a więc jest ożywiony. Składali ofiary dobrym duchom i bogom, aby chroniły ich przed złymi mocami (trolle), bali się czarnej magii, machinacji ciemnych mocy, przed którymi chronili się za pomocą run lub ornamentów.

Przez czas, czyli sztuka wizualna wikingów

Bezduszni barbarzyńcy czy subtelni twórcy? Dziś zajmuję się pytaniem, jak wyglądała sztuka w czasach wikingów.

Postanowiłem poszukać w Internecie i oto co znalazłem. W epoce królów morskich istniało sześć głównych stylów artystycznych:

• Broa.
• Borre
• Jelling
• Mammen
• Ringerike
• Urnes

1) Broa (Usberg)

Styl ten charakteryzuje się falistymi liniami o różnej grubości, asymetrycznymi figurami i ornamentami.

Oto współczesna praca w tym stylu. Jest to interpretacja znaleziska archeologicznego. Charakterystyczną cechą stylu Broa jest postać bestii w formie ósemki.

Nazwa stylu pochodzi od zakopanego statku Useberg. Sam statek i liczne znajdujące się na nim drewniane przedmioty były ozdobione rzeźbami. Zdjęcie przedstawia sanie Šetelig.

Przy okazji, chodzi o rok 834 n.e. Jest to przykład na to, że ważniejsze są ręce na właściwym miejscu niż nowatorskie narzędzia.

2. Styl Borego

Główną różnicą w stosunku do poprzedniej wersji jest brak liniowych wzorów wstęg. Charakterystyczną cechą są zoomorficzne obrazy z głowami zwierząt na pierwszym planie. Ten styl był prezentowany na biżuterii, sprzęcie konnym.

Współczesne interpretacje

3. Styl krzyku

Styl królewski. Przedmioty w stylu krzyku były przeznaczone dla wyższych szczebli. Są to zastawy stołowe, biżuteria, elementy dekoracyjne, które zostały wykonane z wielkim smakiem artystycznym. Często przedmioty te były pokrywane złoceniami. Nazwa stylu pochodzi od srebrnej misy znalezionej w królewskim kurhanie w Jellinge (Dania).

Główna różnica w stosunku do dwóch poprzednich polega na tym, że głowa bestii jest przedstawiona z profilu. Często zwierzęta były przedstawiane jako patrzące w przeciwnych kierunkach. Elementy roślinne, zwoje są wyświetlane w stylu Krzyk.

4. Styl Mammena.

Kontynuacja stylu "Krzyk". Jego cechą charakterystyczną jest jednak duży korpus zwierzęcy, brak symetrii i większa skłonność do elementów roślinnych.

Nazwa stylu pochodzi od znaleziska w Mamenne (Jutlandia Środkowa). Jest to misternie zdobiona siekiera.

Innym przykładem jest skrzynka Kammena

Nowoczesne prace rzemieślnicze w stylu Mammen

5. Styl Ringerike

Swoją nazwę zawdzięcza znalezionemu wyrzeźbionemu kamieniowi runicznemu.

Charakterystyczną cechą jest spiralne przedstawienie biodra zwierzęcia.

Kolejnym znaleziskiem, które doskonale oddaje styl Ringerike, jest łopatka pogodowa z Sjöderal (Szwecja).

Kilka współczesnych utworów w stylu Ringerike

6. Styl urnes

Jest to wykwintna i płynna linia ornamentów roślinnych, smukłych ciał zwierząt i spiralnych smoków. Uważany za najbardziej rozpowszechniony styl w swojej epoce. Dobitnym tego potwierdzeniem są fragmenty drewnianego kościoła w Urnes w zachodniej Norwegii.

Inną cechą tego stylu jest asymetria, pętle w kształcie ósemki oraz równomierne poszerzanie i zwężanie linii.

Kamień runiczny z Danii przedstawia Wielką Matkę Bogów, "wężową boginię" Scytów, otoczoną wężami i lwami.

Większość współczesnych prac, które znalazłem, jest w tym stylu

Sztuka jest integralną częścią każdej epoki. Mimo wojen i fizycznego wysiłku każdy naród rozwijał swoją kreatywność, doskonalił umiejętności i wymieniał się wiedzą.

Który z opisanych stylów przypadł Ci do gustu?

Inspiracja dla was, przyjaciele!

I dobry humor!

Ogólne wyobrażenie o symbolach i runach Skandynawów

Bóg Odyn na Drzewie Świata.
Według Eddas bóg Odyn uzyskał wiedzę o runach po tym, jak przez dziewięć dni był ukrzyżowany na Yggdrasilu, drzewie świata. Ezoterycy uważają, że runy mają ponad dwadzieścia tysięcy lat. Współcześni uczeni są bardziej umiarkowanego zdania. Na podstawie danych archeologicznych uważa się, że pismo runiczne wywodzi się z jednej z odmian alfabetu etruskiego.

Ten lud, który żył we Włoszech przed powstaniem Rzymu, był znany ze swojej mądrości. Etruskowie kontrolowali również handel bursztynem wzdłuż tzw. szlaku bursztynowego prowadzącego od Bałtyku do Adriatyku. Germańscy barbarzyńcy nauczyli się od swoich cywilizowanych sąsiadów wielu rzeczy, w tym pisma. Tak czy inaczej, runy są nadal bardzo starymi i potężnymi znakami wikingów, według najbardziej ostrożnych szacunków mają ponad 2000 lat.

Każda runa ma swoje własne znaczenie. Skandynawskie amulety oparte na runach wyglądają zupełnie inaczej w zależności od celu, w jakim zostały wykonane. Znaczenie symboli zmieniło się nawet ze względu na kolejność, w jakiej zostały zapisane tworzące je znaki.

Za pomocą run i ich kombinacji można było poznać przyszłość, osiągnąć szczęście w życiu osobistym, niezwyciężoność w walce. Różne kombinacje tych symboli były używane nawet wtedy, gdy Skandynawowie już dawno przeszli na chrześcijaństwo.

Biżuteria skandynawska nie składała się jednak wyłącznie z run. Nie mniej powszechne wśród ludów germańskich i bardziej proste amulety, znane także wśród Słowian, Celtów i Rzymian. Używano ich także jako talizmanów, rzeźbionych w drewnie lub wykonanych ze srebra.

Runy skandynawskie i ich znaczenie

Najbardziej rozpoznawalnymi znakami skandynawskimi są oczywiście runy. Można ich używać w dowolnym celu. Najczęściej są one wykorzystywane do:

• ochrona domu przed kradzieżą i złymi mocami;
• sukcesy w trudnych przedsięwzięciach;
• zdrowie i przedłużenie młodości;
• ochrona na drodze;
• bogactwo i władza.

Runy mogą być wyryte lub narysowane na każdym przedmiocie domowego użytku, z wyjątkiem tych, które są używane do "brudnych" celów: karmienia zwierząt lub załatwiania potrzeb fizjologicznych. Najbardziej znanym sposobem stosowania symboli jest runescript - wystarczy narysować żądane znaki w określonej kolejności. Znaki, które wzajemnie się uzupełniają, można połączyć w runiczną ligaturę skandynawską.

Zanim wykonasz amulet, powinieneś zapoznać się z literaturą fachową. W sztuce erylów (jak nazywano znawców run) jest tak wiele niuansów. Jeśli nie weźmiesz ich wszystkich pod uwagę, w najlepszym wypadku zostaniesz zwykłą dekoracją. W najgorszym przypadku jest to przeklęty przedmiot, który przyniesie nieszczęście.

Top najsłynniejsze skandynawskie amulety

Osoba, która interesuje się symbolami skandynawskimi i ich znaczeniem, powinna pamiętać o kilku ważnych rzeczach.

1. Nie wszystkie znane symbole mają takie same litery i znaczenie jak w czasach starożytnych. Nie powinno Cię to zniechęcać: tradycyjna magia, wbrew powszechnemu przekonaniu, ciągle się zmienia. Polega ona na kreatywności w ramach starożytnego systemu, a nie na jego ślepym kopiowaniu.
2. Nie wszystkie amulety wikingów pochodzą ze Skandynawii. Uczeni znaleźli nawet posąg Buddy w jednym z miejsc pochówku wojownika z epoki, a muzułmańską "rękę Fatimy" w innym. Mniejsza o ludy bliżej spokrewnione ze Skandynawami - Niemców kontynentalnych, Celtów i Słowian. Ten sam amulet może być dla Skandynawa "młotem Thora", a dla Słowianina "toporem Peruna".
3. Skandynawskie amulety są bardzo silne i mają potężną, wojowniczą energię. Praca z nimi wymaga starannego przestrzegania magicznych zasad, a także poważnego doświadczenia mistycznego.

Jakie amulety kojarzą się przede wszystkim z kulturą skandynawską?

Młot Thora

Prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalny i znany amulet wikingów. Zewnętrznym wyglądem przypomina kotwicę. Symbolizuje odwagę, męstwo, a także ochronę. Odpowiednie dla mężczyzn, zwłaszcza tych, którzy zawodowo potrzebują odwagi, woli zwycięstwa, "wewnętrznego rdzenia". Dotyczy to na przykład sportowców, żołnierzy i funkcjonariuszy, ratowników, strażaków, stróżów prawa, lekarzy i chirurgów.

Thor - bóg dobroczynny ludzi, obrońca zwykłych ludzi przed demonami - trollami, wężami, olbrzymami. Skandynawowie przypisywali im wpływ na wiele nieszczęść życia chłopskiego: klęski żywiołowe, susze, choroby zwierząt hodowlanych i upraw. Dlatego wierzono, że młot Thora, bezbłędnie walczący z siłami zła, odpędza wszystkie takie plagi. W ten sam sposób bóg gromu wspierał płodność (choć tu często zastępował go Freyr).

Na amulecie można umieścić symbole Thora, runy Turisaz lub Teivaz. Dodatkowo wzmocnią one talizman. Idealne materiały to srebro, żelazo, miedź. Nie należy rysować węży ani smoków na młocie - osłabią one energię symbolu.

Drzewo życia

Być może jest to najbardziej uniwersalny obraz, znany wszystkim narodom świata. Skandynawowie nazywali drzewo świata "Yggdrasil", Niemcy kontynentalni "Irminsul". Oznacza to "konia Odyna", ponieważ najwyższy bóg Asgardu niejako "osiodłał" go, gdy się na nim ukrzyżował.

Przy okazji, z gruntu błędne jest przekonanie, że mit o Drzewie Świata jest jedynie wytworem ignorancji. Jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek przy zdrowych zmysłach pomyślał, że mieszkają na drzewie. W rzeczywistości Drzewo jest raczej poetycką metaforą, a zarazem symbolem duchowego porządku świata. Łączy dziewięć światów, w tym nasz, ludzki. Szaman lub bóg może po niej wędrować, odwiedzając duchowo różne światy.

W związku z tym Drzewo Życia symbolizuje samo życie, mądrość i opatrzność. Jest także symbolem uniwersalnego prawa, które łączy wszystkie żywe istoty. Jest to potężny amulet.

Hełm grozy

Hełm Grozy, czyli po islandzku Agishjalm, to galdrastav, czyli symbol okrężny. Takie znaki nie są charakterystyczne dla Skandynawii, są znane w całej północnej Europie. Na przykład na wybrzeżu Morza Białego podobne piktogramy były używane przez rzesze rybaków aż do XX wieku. Agishjalm jest wymieniany w źródłach jako potężny amulet wojownika.

Przypisywano mu zdolność osłabiania przeciwnika, wzbudzania strachu i słabości. Stosowano go na ciało, broń i zbroję. Kiedy nadszedł kres epoki wikingów, używano go do odstraszania złych duchów i złodziei. Nawiasem mówiąc, wspomniani już rybacy z rosyjskiej Północy umieszczali na swoich łodziach pozory cechu, właśnie jako podpis i zabezpieczenie przed kradzieżą.

Dla współczesnego człowieka oznaczałoby to to samo, co dla spokojnego skandynawskiego chłopa. Należy jednak uważać - galdrastaves są bardzo potężne, mogą odebrać moc niegodnej osobie.

Symbol Valknuta

Współcześni ezoterycy łączą ten znak z bogiem Odynem i uważają go za jeden z symboli Yggdrasil (orzech ma dziewięć rogów, jak dziewięć światów połączonych drzewem). Nazwę znaku tłumaczy się jako "węzeł poległych". Być może to właśnie oznacza nazwa "Serce Hrungnira" w Młodszej Eddzie.

Problem w tym, że nie ma jasnego opisu, jak ten symbol powinien wyglądać. W postaci, w jakiej jest obecnie znany, orzech włoski jest znany od bardzo dawna, już od czasów rzymskich, wśród kontynentalnych plemion germańskich. Znaleziska archeologiczne są jednak nieme, ponieważ nie są przez nikogo podpisane.

Korzystanie z tego znaku, podobnie jak z innych niepodpartych źródeł, powinno odbywać się na własną odpowiedzialność. Jeśli się na to zdecydujesz, znaczenie tego symbolu jest mniej więcej takie samo, jak Drzewa Życia - mądrość, rozeznanie, prawo i porządek.

Czarne słońce

Bardzo wątpliwy znak. Często kojarzony jest ze Skandynawami i ogólnie z Niemcami, ale praktycznie nie ma przykładów jego użycia w znaleziskach archeologicznych. Naukowcy są obecnie skłonni sądzić, że jest to mało znany rzymski symbol słońca, który czasami wpadał w ręce plemion germańskich podczas handlu lub najazdów.

Fakt, że symbol ten był często używany przez oddziały SS, nie nadaje temu znakowi w naszych oczach większej czystości moralnej. Naziści nie zaczerpnęli go z literatury historycznej, lecz z pism XIX-wiecznych okultystów, którzy uważali, że oznacza on mądrość, tajemną wiedzę i magiczne moce.

Historyczne odpowiedniki Czarnego Słońca znane są od Germanów i Słowian, ale wyglądały one nieco inaczej (nie z wygiętymi, lecz prostymi lub zaokrąglonymi liniami).

Pierścień węża Ouroborosa

Kolejny "prezent" dla ludów germańskich od Celtów. Oznacza cykl rzeczy w świecie i w duszy ludzkiej. Ouroboros jest kojarzony z intuicją, rozwagą i zdrowym rozsądkiem.

Wąż jest również uważany za symbol mądrości i magii. Dlatego amulet ten szczególnie pomaga osobom, które dopiero zaczynają swoją podróż w ezoteryce. Pomoże im to w znalezieniu odpowiedniego mentora, doda pewności siebie i zapewni wgląd w sytuację.

Węzły celtyckie

Aż do podboju Galii przez Cezara w połowie I wieku p.n.e. Celtowie byli potężniejsi i bardziej rozwinięci niż Germanie. Nic dziwnego, że najpierw kontynentalni Sasi, Alamandczycy i Bawarczycy, a po nich Skandynawowie, zaczęli stosować magię celtycką, która o ponad tysiąc lat wyprzedziła swoich twórców, druidów z Galii. Wikingowie bardzo chętnie wykonywali węzły ochronne, a także umieszczali je na swojej broni, domach i narzędziach.

Tak zwane węzły ługowe były szczególnie popularne wśród ludności cywilnej, ponieważ zapewniały urodzaj i dobre zbiory. Węzły miłosne stosowano również w celu zapewnienia trwałości małżeństw. Wikingowie używali również węzła strażniczego "Sentinel", który jest dość dokładnym przedstawieniem psa. Znany był również w krajach słowiańskich, gdzie symbolizował ochronę pomyślności i płodności.

Koło słoneczne

Podobnie jak u innych ludów świata, koło Skandynawów symbolizowało słońce. Rzeźbione wizerunki słońca zdobiły domy i naczynia kuchenne. Talizman ten oznaczał bogactwo, powodzenie, dobrobyt.

Talizman słoneczny stanowił również potężną ochronę przed złymi mocami. Jak pierwsze promienie świtu przepędzają noc, a miniaturowe "słońce" na piersi odbiera nosicielowi złe moce i czarną magię.

Amulet Loki

Amulet Lokiego symbolizuje spryt, przebiegłość, szczęście i poczucie humoru. Ten bóg był nie tyle zły, co żartownisiem i miłośnikiem praktycznych żartów. Sławę bóstwu przyniosła raczej opowieść o tym, że poprowadzi armie ciemności podczas Ragnarök, czyli końca świata. Uważa się jednak, że został on umieszczony w Eddach przez chrześcijańskich mnichów, aby osłabić kult Lokiego.

Talizman Loki różni się wyglądem i stylem od innych amuletów germańskich. Jeśli ktoś chce znaleźć partnera, powinien wykonać symbol psotnego boga i nosić go przez około miesiąc, a następnie na krótko zdjąć. Amulet nie powinien być noszony codziennie.

Topór podwójny

Jest to również symbol o pochodzeniu innym niż niemieckie. Tym razem, dla odmiany, przybył do Skandynawii nie od Celtów, a od Rzymian. Dla nich pochodzi ona od Greków, a dla Greków od starożytnych kapłanek z Krety. Tam symbol ten nazywano labris.

Oznacza on połączenie mężczyzny i kobiety, całość i kompletność. Jest także symbolem sprawiedliwości i uczciwości. Amulet jest odpowiedni dla osób sprawujących władzę, pomaga im nie ulec jej pokusom i pozostać godnymi swojej pozycji.

Trefot

Trefot lub triskelion, jak nazywali go Celtowie, jest połączeniem żywiołów ziemi, wody i powietrza. Być może jeden z najbardziej znanych symboli europejskich - występuje wszędzie od Hiszpanii po Ural, zmieniając tylko nazwy i odmiany.

Ten amulet odpędzi kłopoty i da Ci wiarę w Twoje możliwości. Pomoże Ci odnaleźć spokój, wyciszenie i równowagę psychiczną, co jest tak ważne w naszym zaganianym świecie. Doskonały wybór zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn.

Wilczy Krzyż

Wilk był czczony jako zwierzę totemowe najpotężniejszych wojowników. Jednak talizmany wilczy kieł lub wilczy krzyż nie każdemu będą odpowiadać. Słabi duchem zostaną stłamszeni i zniewoleni przez ich potężną energię.

Jeśli jesteś przekonany, że możesz sobie z tym poradzić, amulet będzie dla Ciebie niezawodną ochroną. Jest to szczególnie dobre rozwiązanie dla osób, które dużo podróżują, takich jak żeglarze czy kierowcy ciężarówek. Dzięki niemu zawsze będziesz wracał bez szwanku.

Uważa się również, że symbol wilka pochodzi od współczesnego krzyża skandynawskiego, który jest symbolem silnie zakorzenionym w kulturze skandynawskiej.

Popularne talizmany skandynawskie

Hełm grozy (Agisjalm)

Został wynaleziony przez Thora i jego ojca Odyna.

Jest to talizman wojownika (rzadziej - potężnego czarodzieja). Pomaga wzmocnić odwagę, hart ducha i determinację noszącego, a także osłabić jego wrogów.

W życiu codziennym może być noszony przez osoby silne, pewne siebie i dążące do osiągnięcia swoich celów. On pomoże:

• Przekonaj ludzi, że masz rację;
• wygrywać argumenty;
• oczyść swoją aurę z negatywnego nastawienia innych ludzi, ocal własną energię przed różnymi "wampirami".

Młot Thora

Thor jest jednym z synów najwyższego boga Odyna. Nie należy mylić tej postaci z postacią z uniwersum Marvela. Thor jeździł po niebie rydwanem z brązu, w którym siedziały dwie kozy, a zbliżanie się boga sygnalizował gwizd miedzianych kociołków zdobiących rydwan. Za pomocą swojego młota Thor nie tylko pokonywał wrogów, ale także ożywiał zwierzęta, czynił suchą ziemię żyzną, błogosławił małżeństwa i chronił biednych.

Wikingowie ozdabiali swoje drakkary wizerunkiem młota, wierząc, że ten talizman pomoże im szybciej wrócić do domu. Młot był również noszony jako wisiorek na smyczy, wyryty na tarczy lub na rękojeści miecza. Podsumowując, jest to źródło odwagi i siły..

Valcnut

W tym amulecie splecionych jest 9 szczytów (zgodnie z liczbą światów, które przecinają skandynawskie drzewo Yggdrasil). Orzech włoski jest symbolem mądrości, a także źródłem mądrości. symbol mądrości, a także źródło energii dla różnych światów..

Odyn sam stworzył ten symbol po spędzeniu 9 dni na świętym drzewie, poznając siebie i istotę istnienia.

Orzech włoski składa się z 8 spiczastych alg (włóczni ochronnych). Często są one zamknięte w kółkach. Im jest ich więcej, tym silniejsza jest funkcja ochronna amuletu.

Czarne Słońce

Bogowie stworzyli ten talizman dla ludzi jako ochrona i wsparcie..

To pomaga:

• przetrwać złe zbiory;
• pokonaj wrogów, skutecznie broniąc swojego domu, a jeśli jesteś spokojną osobą, nie daj się zranić;
• aby kontynuować swój rodowód.

Słowianie wierzyli, że Czarne Słońce jest także łącznikiem z ich przodkami. Zmarli krewni byli uważani za potężnych i mądrych, zwracano się do nich w trudnych sytuacjach. Człowiek, który nosił taki amulet, miał najsilniejszą więź ze swoimi przodkami.

Przy okazji! Wizerunki tych talizmanów mogą być połączone w jeden amulet. W ten sposób będzie można wzmocnić jego działanie. Na przykład, oto jak wygląda podwójny amulet - Młot Thora w Czarnym Słońcu:

Inne talizmany

• Krzyż Thora lub Krzyż Wilka. Krzyż z głową wilka, znak ochrony na drodze. Odpowiednie dla kierowców ciężarówek, kierowców, żeglarzy, osób podróżujących służbowo, turystów.
• Topór podwójny. Przywódca, władca, zwycięzca. Daje niezachwianą determinację, zwiększa siłę (zarówno wewnętrzną, jak i fizyczną).
• Tron Odyna. Znak dużych dochodów, wysokiej pozycji w społeczeństwie, władzy.
• Koło Słońca .. Symbol człowieka rodzinnego. Przyciąga komfort, dobrobyt, pomyślność w rodzinie.

• Pierścień węża. (Oroboro). Pomaga w rozwiązywaniu trudnych problemów, w łatwy sposób pozwala pozbyć się kłopotów.
• Oko Odyna.. Uczy wyczuwania przyszłości, zdobywania wiedzy, łatwego oddzielania tego, co ważne, od tego, co nieistotne.
• Yggdrasil (Drzewo Życia). Ochrona dla duszy. Skandynawowie wierzyli, że osoba nosząca taki amulet będzie bardzo szczęśliwa w następnym życiu.
• Freyr. Znak męskości. Pomaga mężczyźnie w założeniu rodziny, poczęciu zdrowych dzieci i zarabianiu dużych pieniędzy.

Krzyż skandynawski: współczesny symbol

Można by pomyśleć, że krzyż jest symbolem wiary chrześcijańskiej, ale nie zawsze tak jest. Krzyż nordycki to tradycyjny symbol wywodzący się z "krzyża wilka" Wikingów. Pojawia się na flagach wszystkich państw skandynawskich, a także Finlandii i kilku północnoeuropejskich prowincji. Symbolizuje on nie tylko przywiązanie do chrześcijaństwa, ale także wierność dawnym tradycjom.

Flaga Finlandii. Krzyż nordycki widnieje także na flagach Danii, Szwecji, Norwegii i Islandii.

Można powiedzieć, że krzyż nordycki jest współczesnym symbolem wikingów. Oczywiście te czasy już dawno minęły, ale potomkowie dzielnych piratów i marynarzy nadal żyją w swoich krajach. Kochają i szanują tradycję, a w ostatnich czasach wielu z nich powróciło do wierzeń swoich przodków. Być może jeszcze usłyszymy o kolejnych chwalebnych czynach tych niezwykłych ludzi, ale na razie możesz po prostu korzystać z ich najsilniejszego magicznego dziedzictwa.

Jaki styl tatuażu jest odpowiedni dla tych tatuaży?

Tradycja skandynawska jest silnie zakorzeniona we współczesnym świecie. Oprócz typowego stylu celtyckiego, tatuaż skandynawski jest obecnie wykorzystywany w stylu realistycznym, a nawet anime. Inspirację często czerpiemy ze współczesnego kina, kreskówek i seriali telewizyjnych, w których głównymi bohaterami są odważni i waleczni wikingowie. Tatuaże męskie podkreślają śmiałość i determinację użytkownika.

Również dla dziewcząt amulety runiczne są bliskie, ponieważ wikingowie mieli kobiety, które walczyły w bitwach na równi z męskimi wojownikami. Szanowano odnoszące sukcesy wojowniczki, które wywalczyły sobie równość w prawdziwych bitwach. Współczesnym kobietom bliski jest temat niezależności, dlatego w poszukiwaniu odpowiedniego szkicu tatuażu zwracają się ku motywom skandynawskim.

Dobrze wiedzieć!

Nie należy robić skandynawskich tatuaży ludziom niezdecydowanym i słabym duchem, którym nie są bliskie postawy moralne starożytnych wikingów.

Tatuaże wikingów i ich znaczenie dzisiaj

Wbrew stereotypom, nie wiadomo, czy wikingowie nosili tatuaże. Niektóre źródła wspominają o "symbolach" na skórze wojowników, ale nie jest jasne, czy były to rzeczywiście tatuaże, czy też tymczasowe wzory służące jakimś celom. Podobnie jak wielu starożytnych wojowników, Skandynawowie malowali swoje ciała i twarze przed bitwą. Ale jeśli chcesz, aby skandynawskie amulety były zawsze przy Tobie - dlaczego nie?

Skandynawski tatuaż kompasu runicznego pomoże Ci obrać właściwy kurs w życiu.

U osób starających się praktykować skandynawskie pogaństwo - tzw. asatru - tatuaże są powszechne. Zazwyczaj są to symbole runiczne, wizerunki bogów lub cytaty z Eddas, które dana osoba obrała sobie za życiowe credo. Również często spotykane:

• Wizerunek Odyna, dający noszącemu mądrość. Stosowane są także różne atrybuty tego boga, takie jak ośmionogi ogier Sleipnir czy wrony Huginn i Muninn.
• Wizerunki Frigg lub Frei, które pomagają w sprawach rodzinnych.
• Wilki i potwory morskie symbolizujące nieokiełznaną władzę.
• Runiczny kompas, który pomoże Ci odnaleźć Twoje cele w życiu.
• Znaki i symbole ochronne nie związane z runami, ale znane w kulturze skandynawskiej.

Wykonując tatuaże, należy mieć świadomość, że nieodpowiedni dla nas wizerunek może być szkodliwy. Należy również pamiętać, że symbole skandynawskie to w dużej mierze pogańskie znaki religijne. Jak bardzo są one zgodne z twoją religią? Na przykład dla chrześcijanina czy muzułmanina symbole pogańskie przyniosłyby więcej szkody niż pożytku.

Jeśli nie masz z tym problemu, wybierz swój symbol religijny w taki sposób, aby odpowiadał Twoim potrzebom.