Znaczenie starożytnych amuletów wikingów: runy i symbole skandynawskie

Popularność wikingów w dzisiejszych czasach jest łatwa do wytłumaczenia. Kultura popularna przedstawia ich jako ludzi odważnych, zdesperowanych i skłonnych do wojny. Mistycyzm run, romantyzm starożytnych sag, rytmiczne wersy Starszej i Młodszej Eddy urzekają nas. Symbole skandynawskie są nierozerwalnie związane z tą warstwą kultury.

Serial "Wikingowie" jest doskonałym przykładem przedstawiania Skandynawów w popkulturze.

W tym artykule poznamy znaczenie starożytnych nordyckich amuletów, tatuaży i symboli, a także przyjrzymy się współczesnemu symbolowi - krzyżowi skandynawskiemu, z którym w pewien sposób związane jest życie współczesnych wikingów.

Jednocześnie postaramy się rozwiać niektóre błędne wyobrażenia zasiane przez kulturę popularną i spróbować zrozumieć, jacy naprawdę byli ci surowi wojownicy, w co wierzyli i czemu oddawali cześć. To będzie interesujące!

Światopogląd starożytnych Skandynawów

Co przeciętny człowiek wie o dawnych plemionach skandynawskich? Byli wikingami, żeglarzami i wojownikami. Wierzyli w bogów Aesirów, którzy mieszkali w Asgardzie, na szczycie drzewa świata Yggdrasil. Dzielni wojownicy, którzy polegli w bitwie, według ich wierzeń trafiali do Valhalli, a wszyscy inni do Helu. W rzeczywistości nie jest to do końca prawda.

"Edda", z której wszystko to pochodzi, odzwierciedla wierzenia jednej grupy ludzi w Skandynawii - właśnie Wikingów - w IX-XI wieku. Słowa "Skandynawowie" i "Wikingowie" nie są jednak synonimami. Skandynawowie to wszyscy ludzie mieszkający w Danii, Szwecji, Norwegii i Islandii. W epoce wikingów było wśród nich wielu zwykłych ludzi, którzy bynajmniej nie byli skorzy do poległych w bitwie. Wśród bogów nie czcili już wojowniczych Odyna i Thora, lecz miłującego pokój Freyra. Tak więc skandynawskie amulety znajdują się nie tylko w "Eddach" i sagach, wiele ciekawych, a przede wszystkim wiarygodnych informacji można uzyskać od etnografów.

Słowo "wiking" oznaczało w zasadzie to samo, co "pirat" lub "banita".

Większość wikingów nadal stanowili Skandynawowie, ale wśród nich znajdowano również inne ludy bałtyckie:

• Wendowie, czyli Słowianie Zachodni;
• Kustronie, przodkowie Litwinów i Łotyszy;
• Estończycy i inne plemiona fińskie.

Zarówno zwykli rolnicy, jak i władcy feudalni nie traktowali wikingów zbyt ciepło. Często tworzyli bojówki lub wynajmowali wikingów do masakrowania innych. Warto przypomnieć to samo "przywołanie wikingów" z historii Rosji.

Wikingowie za swoją biżuterię mogli być nawet wysyłani na szafot, ponieważ ludzi tych uważano w zasadzie za piratów, a prowadzenie z nimi interesów było w wielu miejscach uznawane za przestępstwo.

Wspólny światopogląd Skandynawów i innych plemion germańskich był podobny do światopoglądu Słowian i Celtów. Wierzyli, że świat został stworzony z ciała olbrzyma Ymira, a więc jest ożywiony. Składali ofiary dobrym duchom i bogom, aby chroniły ich przed złymi mocami (trolle), bali się czarnej magii, machinacji ciemnych mocy, przed którymi chroniły ich runy lub avertery.

Valcnut

Ta magiczna symbolika Skandynawów jest jedną z niewielu, które dotarły do nas bez większych zmian. Rysunek amuletu składa się z trzech splecionych trójkątów. Jedna z tych postaci reprezentuje bogów, druga - mądrość, spryt i siłę, a trzecia - ducha, ciało i zmysły.

Wikingowie kojarzyli Valknut z bogiem Odynem, patronem poległych wojowników. Nierzadko taki wzór umieszczany jest na zbroi, aby zapewnić powodzenie w walce. Ponadto talizman był uważany za atrybut władzy i autorytetu.

Głównym warunkiem jego pozytywnego oddziaływania jest to, że jest on szczerze uważany za symbol władzy i autorytetu. Głównym warunkiem jego pozytywnego oddziaływania jest szczera wiara właściciela w wyłączność talizmanu.

Ogólna koncepcja symboli i run Skandynawów

Bóg Odyn na Drzewie Świata.
Według Eddas, bóg Odyn otrzymał wiedzę o runach po dziewięciu dniach ukrzyżowania na drzewie świata Yggdrasil. Ezoterycy uważają, że runy mają ponad dwadzieścia tysięcy lat. Współcześni uczeni są bardziej umiarkowanego zdania. Na podstawie danych archeologicznych uważa się, że pismo runiczne wywodzi się z jednej z odmian alfabetu etruskiego.

Ludzie ci, którzy żyli w Italii przed powstaniem Rzymu, znani byli ze swej mądrości. Etruskowie kontrolowali również handel bursztynem wzdłuż tzw. szlaku bursztynowego prowadzącego od Bałtyku do Adriatyku. Germańscy barbarzyńcy nauczyli się od swoich cywilizowanych sąsiadów wielu rzeczy, w tym pisma. W każdym razie runy są nadal bardzo starożytnymi i potężnymi znakami wikingów, a według najbardziej ostrożnych szacunków mają ponad 2000 lat.

Każda runa ma swoje własne znaczenie. Skandynawskie amulety oparte na runach wyglądają zupełnie inaczej w zależności od celu, w jakim zostały wykonane. Znaczenie symboli zmieniło się nawet ze względu na kolejność, w jakiej zostały zapisane tworzące je znaki.

Za pomocą run i ich kombinacji można było poznać przyszłość, osiągnąć szczęście w życiu osobistym, niezwyciężoność w walce. Różne kombinacje tych symboli były używane nawet wtedy, gdy Skandynawowie już dawno przeszli na chrześcijaństwo.

Biżuteria skandynawska nie składała się jednak wyłącznie z run. Prostszych amuletów używały również ludy germańskie, znane także Słowianom, Celtom i Rzymianom. Używano ich także jako talizmanów, rzeźbionych w drewnie lub wykonanych ze srebra.

Młot Thora

Młot Thora jest znany z legend i pism świętych. Dzięki swojej broni bóg nie tylko pokonywał swoich wrogów, ale mógł także wskrzeszać zwierzęta i czynić ziemię żyzną. Thor mógł błogosławić małżeństwa i chronił biednych, pozbawionych środków do życia.

Wikingowie ozdabiali swoje drakkary wizerunkiem młota Thora. Szczerze wierzyli, że pomoże im to szybciej wrócić do domu. Ta broń boga była tradycyjnie noszona na szyi jako wisiorek. Rzeźbiono go również na tarczach i rękojeściach drewnianych mieczy. Ten skandynawski amulet jest źródłem odwagi i siły.

Runy skandynawskie i ich znaczenie

Najbardziej rozpoznawalnymi znakami skandynawskimi są oczywiście runy. Można ich używać w dowolnym celu. Najczęściej są one wykorzystywane do:

• ochrona domu przed kradzieżą i złymi duchami;
• sukcesy w trudnych przedsięwzięciach;
• zdrowie i młodzież;
• ochrona na drodze;
• bogactwo i władza.

Runy mogą być wyryte lub narysowane na każdym przedmiocie domowego użytku, z wyjątkiem tych, które są używane do "brudnych" celów: karmienia zwierząt lub załatwiania potrzeb fizjologicznych. Najbardziej znanym sposobem stosowania symboli jest runescript - wystarczy narysować żądane znaki w określonej kolejności. Znaki, które wzajemnie się uzupełniają, można połączyć w runiczną ligaturę skandynawską.

Zanim wykonasz amulet, powinieneś zapoznać się z literaturą fachową. W sztuce erylów (jak nazywano znawców run) jest tak wiele niuansów. Jeśli nie weźmiesz ich wszystkich pod uwagę, w najlepszym wypadku zostaniesz zwykłą dekoracją. W najgorszym wypadku możesz otrzymać przeklęty przedmiot, który przyniesie pecha.

Trefot

Mówi się, że ten skandynawski amulet zawiera moc trzech żywiołów jednocześnie, łącząc w sobie energię wody, powietrza i ognia. Jakie jest jego podstawowe znaczenie? Znak Trefot, czyli Triskelion, pomaga uchronić się przed powodziami i pożarami. Jest również w stanie chronić właściciela przed kradzieżą. Co ciekawe, znak ten można odnaleźć w kulturze różnych ludów, które nie są do siebie podobne pod względem wiary i przekonań religijnych. Naukowcy uważają, że znak ten po raz pierwszy pojawił się w Grecji. Później zapożyczyły go inne ludy, czyniąc Triskelion częścią swojej kultury.

Uważa się, że znak ten jest symbolem przemijalności życia. Liczba trzy, która jest obecna w jego wizerunku, ma również specjalne znaczenie. W chrześcijaństwie symbolizuje on trójjedyną naturę Boga.

Triskelion, który symbolizuje trzy żywioły, pozwala człowiekowi odnaleźć harmonię, poczuć jedność z naturą i rozwinąć intuicję. Ten znak daje swojemu właścicielowi energię życia.

Symetria znaku symbolizuje mądrość i samowystarczalność. Zapobiega kłopotom i pozwala doskonalić się duchowo i fizycznie. To jest główny cel tej symboliki. Talizman zapewni rozwój kariery i da noszącemu go człowiekowi możliwość przetrwania najtrudniejszych chwil w życiu.

Top najsłynniejsze skandynawskie amulety

Osoba zainteresowana symbolami skandynawskimi i ich znaczeniem powinna pamiętać o kilku ważnych rzeczach.

1. Nie wszystkie znane symbole mają takie same litery i znaczenie jak w czasach starożytnych. Nie powinno Cię to zniechęcać: tradycyjna magia, wbrew powszechnemu przekonaniu, ciągle się zmienia. Polega ona na kreatywności w ramach starożytnego systemu, a nie na jego ślepym kopiowaniu.
2. Nie wszystkie amulety wikingów pochodzą ze Skandynawii. Naukowcy znaleźli nawet posąg Buddy w jednym z miejsc pochówku wojownika z epoki, a muzułmańską "rękę Fatimy" w innym. Co powiedzieć o narodach bliżej spokrewnionych ze Skandynawami - Niemcach kontynentalnych, Celtach i Słowianach. Ten sam amulet może być dla Skandynawa "młotem Thora", a dla Słowianina "toporem Peruna".
3. Skandynawskie amulety są bardzo silne i mają potężną, wojowniczą energię. Praca z nimi wymaga starannego przestrzegania magicznych zasad, a także poważnego doświadczenia mistycznego.

Jakie amulety są więc przede wszystkim związane z kulturą skandynawską?

Młot Thora

Prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalny i znany amulet wikingów. Zewnętrznym wyglądem przypomina kotwicę. Symbolizuje odwagę, męstwo, a także ochronę. Odpowiednie dla mężczyzn, zwłaszcza tych, którzy zawodowo potrzebują odwagi, woli zwycięstwa, "wewnętrznego rdzenia". Dotyczy to na przykład sportowców, żołnierzy i funkcjonariuszy, ratowników, strażaków, stróżów prawa, lekarzy i chirurgów.

Thor to bóg dobroczynny, obrońca zwykłych ludzi przed demonami - trollami, wężami i olbrzymami. Skandynawowie przypisywali sobie wpływ wielu trudności życia chłopskiego: klęski żywiołowe, susze, choroby zwierząt hodowlanych i roślin uprawnych. Dlatego wierzono, że młot Thora, bezbłędnie walczący z siłami zła, odpędza wszystkie takie plagi. W ten sam sposób bóg piorunów przyczyniał się do płodności (choć tu często zastępował go Freyr).

Na amulecie można dodatkowo umieścić postacie Thora, runy Turisaz lub Teivaz. Będą one dodatkowo wzmacniać talizman. Idealne materiały to srebro, żelazo, miedź. Nie należy rysować węży ani smoków na młocie - osłabią one energię symbolu.

Drzewo życia

Być może jest to najbardziej uniwersalny obraz, znany wszystkim narodom świata. Skandynawowie nazywali drzewo świata "Yggdrasil", Niemcy kontynentalni "Irminsul". Oznacza to "konia Odyna", ponieważ najwyższy bóg Asgardu "osiodłał" go, gdy się na nim ukrzyżował.

Przy okazji, z gruntu błędne jest przekonanie, że mit o Drzewie Świata jest jedynie wytworem ignorancji. Jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek przy zdrowych zmysłach pomyślał, że mieszka na drzewie. W rzeczywistości Drzewo jest raczej poetycką metaforą i symbolem duchowego porządku świata. Łączy dziewięć światów, w tym nasz własny, ludzki. Szaman lub bóg może przez nią wędrować, odwiedzając duchowo różne światy.

W związku z tym Drzewo Życia symbolizuje samo życie, mądrość i opatrzność. Jest to również symbol uniwersalnego prawa, które łączy wszystkie żywe istoty. Jest to potężny amulet.

Hełm grozy

Hełm Grozy, czyli po islandzku Agishjalm, to galdrastav, czyli symbol okrężny. Takie znaki nie są charakterystyczne dla Skandynawii, są znane w całej północnej Europie. Na przykład na wybrzeżu Morza Białego podobne piktogramy były używane przez rzesze rybaków aż do XX wieku. Agisjalm jest wymieniany w źródłach jako potężny amulet wojownika.

Przypisywano mu zdolność osłabiania przeciwnika, wzbudzania strachu i słabości. Stosowano go na ciało, broń i zbroję. Kiedy nadszedł kres epoki wikingów, używano go do odstraszania złych duchów i złodziei. Nawiasem mówiąc, wspomniani już rybacy z rosyjskiej Północy umieszczają na swoich łodziach podobiznę ahildrastava właśnie jako podpis i jednocześnie zabezpieczenie przed kradzieżą.

Dla współczesnego człowieka oznaczałoby to to samo, co dla spokojnego skandynawskiego chłopa. Należy jednak uważać - galdrastaves są bardzo potężne, mogą odebrać moc niegodnej osobie.

Symbol Valknuta

Współcześni ezoterycy łączą ten znak z bogiem Odynem i uważają go za jeden z symboli Yggdrasil (orzech ma dziewięć rogów, jak dziewięć światów połączonych drzewem). Nazwę znaku tłumaczy się jako "węzeł poległych". Możliwe, że to właśnie oznacza nazwa "Serce Hrungnira" w "Małej Eddzie".

Problem w tym, że nie ma jasnego opisu, jak ten symbol powinien wyglądać. W postaci, w jakiej jest obecnie znany, orzech włoski jest znany od bardzo dawna, już od czasów rzymskich, wśród kontynentalnych plemion germańskich. Znaleziska archeologiczne są jednak nieme, ponieważ nie są przez nikogo podpisane.

Korzystanie z tego znaku, podobnie jak z innych niepodpartych źródeł, odbywa się na własne ryzyko. Jeśli się na to zdecydujesz, znaczenie tego symbolu jest mniej więcej takie samo, jak Drzewa Życia - mądrość, rozeznanie, prawo i porządek.

Czarne słońce

Bardzo wątpliwy znak. Często kojarzony jest ze Skandynawami i ogólnie z Niemcami, ale praktycznie nie ma przykładów jego użycia w znaleziskach archeologicznych. Uczeni skłaniają się obecnie ku tezie, że jest to mało znany rzymski symbol słońca, który czasem wpadał w ręce plemion germańskich podczas handlu lub najazdów.

Fakt, że symbol ten był często używany przez oddziały SS, nie nadaje temu znakowi w naszych oczach większej czystości moralnej. Naziści nie zaczerpnęli go z literatury historycznej, lecz z pism XIX-wiecznych okultystów, którzy uważali, że oznacza on mądrość, tajemną wiedzę i magiczne moce.

Historyczne odpowiedniki Czarnego Słońca znane są od Germanów i Słowian, ale wyglądały one nieco inaczej (nie z wygiętymi, ale z prostymi lub zaokrąglonymi liniami).

Pierścień węża Ouroborosa

Kolejny "prezent" dla ludów germańskich od Celtów. Oznacza cykl rzeczy w świecie i w duszy ludzkiej. Ouroboros jest kojarzony z intuicją, rozwagą i zdrowym rozsądkiem.

Wąż jest również uważany za symbol mądrości i magii. Dlatego amulet ten jest szczególnie pomocny osobom, które dopiero zaczynają swoją przygodę z ezoteryką. Pomoże im to w znalezieniu odpowiedniego mentora, doda pewności siebie i zapewni wgląd w sytuację.

Węzły celtyckie

Aż do podboju Galii przez Cezara w połowie I wieku p.n.e. Celtowie byli potężniejsi i bardziej rozwinięci niż Germanie. Nic dziwnego, że najpierw kontynentalni Sasi, Alamandczycy i Bawarczycy, a po nich Skandynawowie, zaczęli stosować magię celtycką, która o ponad tysiąc lat wyprzedziła swoich twórców, druidów z Galii. Wikingowie bardzo chętnie dziergali węzły ochronne, a także umieszczali je na swojej broni, domach i narzędziach.

Szczególną popularnością wśród miłośników spokoju cieszyły się tzw. węzły ługowe, które zapewniały płodność i dobre zbiory. Węzły miłosne stosowano również w celu zapewnienia trwałości małżeństw. Wikingowie używali również węzła strażniczego "Sentinel", który jest dość dokładnym przedstawieniem psa. Znany był również w krajach słowiańskich, gdzie symbolizował ochronę pomyślności i płodności.

Koło słoneczne

Podobnie jak u innych ludów świata, skandynawskie koło symbolizowało słońce. Rzeźby słońca były używane do ozdabiania domów i naczyń kuchennych. Talizman ten oznaczał bogactwo, powodzenie i pomyślność.

Talizman słoneczny stanowił również potężną ochronę przed złymi mocami. Jak pierwsze promienie świtu przepędzają noc, a miniaturowe "słońce" na piersi odbiera nosicielowi złe moce i czarną magię.

Amulet Loki

Amulet Loki'ego symbolizuje podstęp, spryt, szczęście i poczucie humoru. Ten bóg był nie tyle zły, co żartownisiem i miłośnikiem praktycznych żartów. Sławę bóstwu przyniosła raczej opowieść o tym, że poprowadzi armie ciemności podczas Ragnarök, czyli końca świata. Uważa się jednak, że został on umieszczony w Eddach przez chrześcijańskich mnichów w celu osłabienia kultu Lokiego.

Talizman Loki różni się wyglądem i stylem od innych amuletów germańskich. Jeśli ktoś chce znaleźć partnera, powinien wykonać symbol psotnego boga i nosić go przez około miesiąc, a następnie na krótko zdjąć. Amulet nie powinien być noszony codziennie.

Topór podwójny

Jest to również symbol o pochodzeniu innym niż niemieckie. Tym razem, dla odmiany, przybył do Skandynawii nie od Celtów, a od Rzymian. Dla nich pochodzi ona od Greków, a dla Greków od starożytnych kapłanek z Krety. Tam symbol ten nazywano labris.

Oznacza zjednoczenie męskości i kobiecości, całość i kompletność. Jest także symbolem sprawiedliwości i uczciwości. Talizman ten jest również odpowiedni dla osób zajmujących stanowiska związane z władzą, ponieważ pomaga im uniknąć ulegania pokusom władzy i zachować godność zajmowanego stanowiska.

Trefot

Trefot, lub jak mówili Celtowie triskelion, jest połączeniem żywiołów ziemi, wody i powietrza. Być może jest to jeden z najbardziej znanych symboli europejskich - występuje wszędzie od Hiszpanii po Ural, zmieniają się tylko jego nazwy i odmiany.

Ten amulet odstraszy nieszczęścia i da wiarę w Twoje możliwości. Pomoże Ci to odnaleźć spokój ducha i równowagę, co jest tak ważne w naszym zaganianym świecie. Doskonały wybór zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn.

Wilczy Krzyż

Wilk był czczony jako zwierzę totemowe najpotężniejszych wojowników. Jednak talizmany wilczy kieł lub wilczy krzyż nie każdemu przypadną do gustu. Słabi duchem zostaną stłamszeni i zniewoleni przez ich potężną energię.

Jeśli jesteś przekonany, że możesz sobie z tym poradzić, amulet będzie stanowił niezawodną ochronę. Szczególnie dobrze sprawdzi się u osób, które dużo podróżują, takich jak żeglarze czy kierowcy ciężarówek dalekobieżnych. Zawsze możesz wrócić do domu bez szwanku.

Uważa się, że nazwa współczesnego krzyża skandynawskiego pochodzi od symbolu wilka, który jest silnie zakorzeniony w kulturze skandynawskiej.

Majsterkowanie

Wykonanie talizmanu przy użyciu skandynawskich symboli, run lub znaków jest bardzo proste. Konieczne jest jednak przestrzeganie pewnych zasad.

Przygotowanie materiałów

Amulety mogą być wykonane z dowolnego materiału naturalnego:

• drewno;
• metale;
• skóra;
• tkanina;
• szkło.

Gdy symbol jest nanoszony na powierzchnię, jest atramentowany lub wycinany. Stosuje się również haft.

Ponieważ podczas aktywacji amuletów przyciągane są moce wszystkich żywiołów, należy wcześniej przygotować następujące materiały:

• Ziemia - grubo mielona sól kamienna.
• Ogień - żółta lub biała świeca woskowa.
• Woda - źródlana lub roztopiona.
• Powietrze - aromatyczne patyczki (kadzidełka).

Wybieranie daty wykonania

Najlepszym czasem na robienie amuletów jest nów księżyca lub pierwsze dni wschodu księżyca. W niektórych przypadkach można rzucić urok na pełnię księżyca. Przygotuj się lepiej z wyprzedzeniem, aby podczas produkcji nie było pośpiechu.

Korzystne dni na wykonanie i aktywację amuletów męskich to środa, czwartek i sobota. W tym celu należy poprosić o patronat Thora lub Odyna. Działania są wykonywane w świetle dziennym.

Amulety rodzinne muszą być wykonane w nocy, we wtorek lub środę. Patronat jest wymagany od Bragi.

Osobliwości aktywacji amuletów

Aby samodzielnie aktywować amulet, należy przeprowadzić prosty rytuał. Tylko w ten sposób amulet ze starożytnymi symbolami zyska moc i zostanie naładowany energią:

1. Przygotowane przedmioty umieszcza się na środku zaimprowizowanego ołtarza (stół, duży głaz na ulicy).
2. Każdy z elementów jest przywoływany po kolei, należy zapalić świecę i patyczek aromatyczny.
3. W tym samym czasie powinna być recytowana umowa. Zaklęcie można zaimprowizować lub wypowiedzieć słowami: "Wyczarowuję w imię Odyna, mocą run i słowami Wielkiego".
4. Jeśli nie zamierzasz tego zrobić, nie możesz zapomnieć, że będziesz w stanie to zrobić.
5. Trzymaj amulet na przemian przez 1-2 minuty nad symbolami każdego elementu, a następnie umieść go z powrotem na środku ołtarza i poczekaj, aż zgaśnie świeca.

Starożytne symbole ludów Skandynawii mają potężne działanie, ale mają różne znaczenia, dlatego ważne jest, aby wybrać odpowiedni dla siebie symbol. Tylko w ten sposób będziesz mógł wpłynąć na swój los, poprawić jakość swojego życia oraz ochronić siebie i swoich bliskich przed krzywdą i przeciwnościami losu. Należy jednak unikać symboli "destrukcyjnych", ponieważ mogą one nie tylko zniszczyć energię osoby, ale także rozwinąć negatywne aspekty osobowości.

Krzyż skandynawski: współczesny symbol

Można by pomyśleć, że krzyż jest symbolem wiary chrześcijańskiej, ale nie zawsze tak jest. Krzyż skandynawski to tradycyjny symbol wywodzący się z "krzyża wilka" Wikingów. Pojawia się na flagach wszystkich państw skandynawskich, a także Finlandii i kilku północnoeuropejskich prowincji. Znak ten symbolizuje nie tylko przynależność do chrześcijaństwa, ale także wierność dawnym tradycjom.

Flaga Finlandii. Krzyż nordycki widnieje także na flagach Danii, Szwecji, Norwegii i Islandii.

Można powiedzieć, że krzyż nordycki jest współczesnym symbolem wikingów. Oczywiście te czasy już dawno minęły, ale potomkowie dzielnych piratów i marynarzy nadal żyją w swoich krajach. Kochają i szanują tradycję, a w ostatnich czasach wielu z nich powróciło do wierzeń swoich przodków. Być może jeszcze usłyszymy o bardziej chwalebnych czynach tych niezwykłych ludzi, ale na razie możemy korzystać z ich najsilniejszego dziedzictwa magicznego.

Czarne Słońce

W wierzeniach wspomina się, że bogowie dali go ludziom jako ochronę i wsparcie. Symbol ten pomagał starożytnym ludom przetrwać okresy nieurodzaju, pokonać wrogów i chronić swoje domy. W kulturze słowiańskiej czarne słońce symbolizuje nierozerwalną więź z przodkami. W trudnych sytuacjach zwracano się o pomoc do duchów zmarłych przodków.

Tatuaże wikingów i ich znaczenie dzisiaj

Wbrew stereotypom nie wiadomo, czy wikingowie nosili tatuaże. Niektóre źródła wspominają o "symbolach" na skórze wojowników, ale nie jest jasne, czy były to rzeczywiście tatuaże, czy też tymczasowe wzory służące jakiemuś celowi. Podobnie jak wielu starożytnych wojowników, Skandynawowie malowali swoje ciała i twarze przed bitwą. Ale jeśli chcesz, aby skandynawskie amulety były zawsze przy Tobie - dlaczego nie?

Skandynawski tatuaż kompasu runicznego pomoże Ci obrać właściwy kurs w życiu.

U osób starających się praktykować skandynawskie pogaństwo - tzw. asatru - tatuaże są powszechne. Zazwyczaj są to symbole runiczne, wizerunki bogów lub cytaty z Eddas, które dana osoba obrała sobie za życiowe credo. Również często spotykane:

• Wizerunek Odyna, dający noszącemu mądrość. Stosowane są także różne atrybuty tego boga, takie jak ośmionogi ogier Sleipnir czy wrony Huginn i Muninn.
• Figurki Frigg lub Freyi pomagające w sprawach rodzinnych.
• Wilki i potwory morskie symbolizujące nieokiełznaną władzę.
• Kompas runiczny pomagający odnaleźć cele w życiu.
• Znaki i symbole ochronne nie związane z runami, ale znane w kulturze skandynawskiej.

Podczas wykonywania tatuaży należy pamiętać, że nieodpowiedni dla nas obraz może wyrządzić nam krzywdę. Należy również pamiętać, że symbole skandynawskie to w dużej mierze pogańskie znaki religijne. Jak bardzo są one zgodne z twoją religią? Na przykład dla chrześcijanina czy muzułmanina symbole pogańskie przyniosłyby więcej szkody niż pożytku.

Jeśli nie ma z tym problemu, to możesz wybrać swój symbol i pozwolić, aby pomagał ci w życiu.

Podsumowując

• Najpopularniejsze symbole nordyckie to Hełm Grozy (wybór silnych osobowości i wojowników), Młot Thora (daje siłę), Valknut (źródło mądrości i wiedzy), Czarne Słońce (ochrona przed różnymi problemami).
• Również Skandynawowie mieli runy, które służyły im zarówno jako alfabet, jak i do komunikacji z bogami. Pewna kombinacja tych znaków może przyciągnąć do danej osoby bogactwo, miłość, władzę i ochronę.
• Jak nosić takie talizmany? Można zamówić/kupić wisiorek lub zrobić sobie tatuaż. Jedyne co: symbole skandynawskie są pogańskie, więc nie są odpowiednie dla wierzących muzułmanów czy chrześcijan.

Przy okazji: choć nasi rusińscy przodkowie szanowali skandynawskie amulety (i dlatego my też traktujemy je z takim szacunkiem), mieli też swoje własne, Symbole słowiańskie.. W tym filmie poznasz najpopularniejsze z nich: