Co robić w przypadku stwierdzenia śladów cięcia na rękach nastolatka: pomoc psychologiczna i metody maskowania blizn

"Nikt mnie nie rozumie (nie słyszy mnie, nie lubi mnie, nie szanuje, nie zauważa)", "Jestem brzydki (głupi, głupi, gruby, chudy, do niczego)", "Nikt mnie nie potrzebuje (przeszkadzam, wszyscy mnie nienawidzą, wszyscy mają mnie dość)", "Nikt mnie też nie potrzebuje (wszyscy mają mnie dość)". Od czasu do czasu takie myśli pojawiają się w głowach wszystkich nastolatków. Ale dla niektórych stają się one obsesją, manią.

Ważną rolę odgrywają niebezpieczne przykłady z mediów społecznościowych. Na przykład popularne na VK zdjęcia Chonguka, na których widać blizny na twarzy i ślady na rękach, depresyjne zdjęcia, wiersze o samobójstwie i niszczeniu własnego ciała, a potem dziecko decyduje się na desperacki czyn, nie myśląc o konsekwencjach.

To dorośli z jego otoczenia powinni to zrobić za niego. Jest już za późno, by obwiniać się za przegapienie tego momentu; najtragiczniejsze już się stało. A teraz, jeśli znajdziesz przeciętą żyłę na ręce nastolatka, musisz pilnie działać, aby zapobiec śmiertelnej tragedii.

Zabiegi

Jeśli rana nie zostanie opatrzona, może dojść do ropnego zapalenia, a bez leczenia konsekwencje będą poważniejsze niż tylko blizna. Jest to niebezpieczne, gdy cięcia są wykonywane w miejscu, w którym znajdują się żyły.
W praktyce medycznej zdarzały się przypadki, gdy zwykłe skaleczenie powodowało gangrenę i konieczna była amputacja kończyny.

Jeśli w ranie znajdują się już zanieczyszczenia, należy je usunąć. Użyj pęsety lub sterylnego bandaża skręconego w opaskę uciskową. Oczyszczoną ranę należy przemyć środkiem antyseptycznym.

Najczęstsze domowe sposoby leczenia:

• Nadtlenek wodoru;
• Biglukonian chlorheksydyny;
• Jod.

Szczególnie skuteczny będzie nadtlenek wodoru, który w kontakcie z raną tworzy bąbelki usuwające zarazki i wydobywające je na powierzchnię. Jeśli nie masz pod ręką produktu z apteki, możesz użyć 2% roztworu soli kuchennej, wódki lub nalewki rumiankowej, które nie wyleczą skaleczenia na nadgarstku.

Na skaleczoną rękę można nałożyć plaster lub owinąć ją bandażem. Te środki wystarczą w przypadku drobnych ran, typowych dla nastolatków. W przypadku głębszych skaleczeń, jeśli chłopiec lub dziewczynka przetnie żyłę, należy opatrzyć rany w ośrodku zdrowia. Jeśli krwawienie nie ustaje, może to oznaczać, że żyła została uszkodzona.

Trzeba pojechać do centrum urazowego, a nie wymyślać wymówki dla mamy. Innym zagrożeniem jest możliwość wystąpienia zapalenia ścięgien. Aby zachować pełną sprawność ręki, należy zgłosić się do lekarza.

Ostrzeżenie - nie kalecz się i nie próbuj czegoś wycinać, to niebezpieczne, nawet jeśli nie boli.

Pierwsza pomoc

W przypadku stwierdzenia skaleczenia nadgarstka ręki - co robić, jak leczyć nastolatka? Pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, to nie wpadać w panikę, nie krzyczeć i nie przeklinać. Należy zbadać zranioną kończynę i udzielić niezbędnej pierwszej pomocy.

Jeśli skaleczenia dotyczą żył, należy natychmiast wezwać pogotowie i skierować nastolatka do szpitala. Rana żylna w dowolnej części ciała spowoduje znaczną utratę krwi i nieodwracalne skutki, a jeśli nastolatek ma poważne rany, nie będziesz w stanie samodzielnie zatamować krwawienia w domu. Jeśli żyły są nienaruszone, można obejść się bez lekarza, wszystko zależy od rodziny i mieszkania.

W tym celu należy wykonać następujące czynności:

1. Sprawdź, czy w ranach nie ma zanieczyszczeń lub ciał obcych. Jeśli zostaną one znalezione, zostaną usunięte za pomocą pęsety lub sterylnego bandaża skręconego w opaskę uciskową.
2. Umyć powierzchnię skóry nadtlenkiem wodoru lub innym środkiem antyseptycznym.
3. Jeśli nic nie jest dostępne, można zdezynfekować je wódką, alkoholem spożywczym lub nalewką rumiankową. Lub, w ostateczności, po prostu woda z mydłem.
4. Jeśli krwawienie nie ustało i nadal wypływa z niego dużo krwi, należy założyć na ranę opatrunek uciskowy. Można je po prostu wycisnąć palcami przez serwetkę.
5. Małe skaleczenia na nadgarstku należy przykryć plastrem. Rozległe rany należy zabandażować.

Takie działania pomogą uniknąć zakażenia i stwardnienia. Jest to niezwykle ważne; zakażone żyletką skaleczenie rąk może spowodować powstanie ropnia i rozległą posocznicę w organizmie. Jeśli zakażenie rozprzestrzeni się na cały organizm, nastolatek może stracić kończynę, a nawet umrzeć.

Ważne: Oprócz żył, rany cięte dłoni mogą uszkadzać także ścięgna. Uraz taki może spowodować częściową lub całkowitą utratę ruchomości ramienia. Ścięgna nie goją się lub goją się samoistnie i muszą być naprawiane przez chirurga. Dlatego jeśli ręka nie chce się zgiąć lub palce są zdrętwiałe i nie można nimi poruszać, nadal trzeba udać się do centrum urazowego.

Metody leczenia

Leczenie zależy od głębokości i wielkości urazu. Łagodne urazy, z minimalną ilością krwi, nie wymagają leczenia innego niż zwykłe leczenie przeciwbakteryjne.
Aby szybciej zagoić głębokie skaleczenie, można użyć specjalnych maści. Jeśli jednak są one wystarczająco głębokie, do ich zamknięcia może być konieczna interwencja lekarska. Bezbolesne cięcie nie będzie możliwe, ból będzie bardzo uciążliwy, a blizny pozostaną jako pamiątka.

Nie ma sensu leczyć skaleczeń; nierozwiązane problemy psychologiczne będą prowadzić do samookaleczeń. Dobrym rozwiązaniem jest rozmowa z osobami, które przeszły przez podobny okres w swoim życiu, lub wizyta u psychologa.

Co robić dalej

Łagodne, niewielkie skaleczenia nadgarstka nie wymagają specjalnego traktowania. Wystarczy regularne leczenie środkami antyseptycznymi, takimi jak zioła, oraz zmiana plastrów i bandaży.

Poważne, głębokie skaleczenia nadgarstka przez chłopca lub dziewczynkę wymagają dłuższego czasu gojenia i nie jest możliwe szybkie pozbycie się ran i śladów. Można go przyspieszyć, stosując specjalne maści, a także roztwory antyseptyczne do irygacji i dezynfekcji. Jakie leki należy stosować? Uzdrawianie jest promowane przez:

1. Solcoseryl. Maść na bazie wyciągu z osocza cielęcego pomaga szybko i bez konsekwencji zagoić głębokie skaleczenia. Na powierzchni rany tworzy się cienka warstwa ochronna, która blokuje drogę czynnikom chorobotwórczym z zewnątrz. Pod warstwą folii zachodzi aktywny proces gojenia i naprawy tkanek dzięki aktywnym składnikom maści, które stymulują procesy metaboliczne. Maść ma przeciwwskazania, dlatego przed jej zastosowaniem należy dokładnie zapoznać się z instrukcją.

1. Maść Vishnevsky'ego. Nie przyczynia się bezpośrednio do naprawy tkanek i działa raczej jako środek antyseptyczny, ale jest również bardzo ważny w procesie gojenia. Rany nie będą ropieć i zaogniać się, a także szybciej się zagoją.
2. Ratownictwo. Dobrze sprawdza się w przypadku płytkich skaleczeń i odleżyn. Chroni również przed infekcjami w otwartych ranach i stanami zapalnymi, pobudza metabolizm, a tym samym stymuluje szybkie gojenie się ran skórnych.

Którykolwiek z powyższych środków nakłada się grubą warstwą na zranione obszary skóry, a na wierzch zakłada się bandaż. Należy je zmieniać co najmniej 2 razy dziennie. Gojenie się skaleczeń może trwać od 2 dni do 2-3 tygodni.

Jak ukryć cięcia

Po zadaniu obrażeń można ukryć je przed wzrokiem.
Rodzice, nawet matki, raczej nie doceniają takiego zachowania, a nauczyciele mogą zgłosić przypadek wykolejenia do pracownika socjalnego.

W przypadku ran należy wybierać miejsca, które są łatwo ukryte przez ubranie.

Cięcia można ukryć za pomocą:

• Fundacja na rzecz Kobiet;
• Proszek;
• Makijaż.

Trudniej jest ukryć skaleczone ręce przed domem i w gorące dni. Popularnym dodatkiem są rękawy do tatuażu - nikt nie zauważy, że pod materiałem znajduje się obrazek. Nadgarstki są ukryte pod różnymi bransoletkami i biżuterią.

Jedną z możliwości jest stosowanie bandaży przez cały czas. Bandażowanie kończyny może zakłamać prawdziwy powód bandażowania, ponieważ bandaże są również stosowane w przypadku siniaków.

Najprostszą metodą jest noszenie ubrań z długimi rękawami.

Nie jest to jednak rozwiązanie skuteczne - rękaw można w każdej chwili podciągnąć, odsłaniając rozcięte ramiona. W różnych sytuacjach nadal konieczne będzie zdejmowanie ubrań. Ukrywanie skrawków jest w zasadzie bezcelowe - sekret sam się ujawni, nawet na banalnym zdjęciu.

W celu kamuflażu, zakrycia śladów w wieku świadomym, ludzie często stosują tatuaże, bijące po oczach masowe zdjęcia.

Szpilka w serce i śmiertelnie niebezpieczne spinki do włosów - walki kobiet na noże we Włoszech

Oczywiście gorące Włoszki nie ustępowały w bojowości swoim hiszpańskim koleżankom. Często używali szpilek - długich, śmiercionośnych ostrzy - aby zabić rywala lub obronić się przed atakiem. I tak na przykład w 1571 r. do klasztoru św. Benedykta w Mediolanie przybyły dwie piękne panie, które poprosiły o celę do wspólnej modlitwy. Ale gdy tylko zakonnice zostawiły je w spokoju, kobiety wyciągnęły szpilki i z furią zaatakowały się nawzajem. Kiedy przestraszone zakonnice otworzyły drzwi, jedna z pań nie żyła, a druga krwawiła i wkrótce straciła oddech.

Sperada

Czasami w walkach używano także stalowych szpilek, którymi spinano włosy. Nazywano je spadini, a fryzury przypominające królewską tiarę nosiły nazwę sperada lub rajera. Pojedynek na szpilki do włosów opisał w 1896 r. Giovanni Chariolo w swojej pracy na temat przestępczości kobiet. Według niego dwie neopolitańskie kobiety najpierw się obrażały, a następnie wyrwały sobie spinki z włosów i zaatakowały się nawzajem.

Podobną walkę opisał w swoich pamiętnikach rosyjski dziennikarz Mikołaj Nowikow, który w 1775 r. podróżował po Włoszech. Opowiedział o dwóch młodych Włoszkach, które nie miały wspólnego kochanka i zaczęły z dziką furią dźgać się nawzajem szpilkami w boki i ręce, aż zostały pocięte i zmęczone. W tym czasie obiekt ich pożądania uciekł w popłochu z miejsca zagrożenia.

Problemy nastolatków

Dlaczego podcinają sobie żyły? Często jedną z form autoekspresji jest celowe uszkadzanie ciała. Dziecko (najczęściej od 13. roku życia) chce się podrapać, zadać sobie ból, zrobić sobie ranę na ręce.
U wielu nastolatków płytkie rany pojawiają się szczególnie często ze względu na dostępność kończyny.

W tym wieku zachodzą zmiany, które dla nastolatka są zupełnie niezrozumiałe. Dziewczynki dostają miesiączki i rosną im piersi, a chłopcy mają erekcję i orgazmy. Zaczynają rosnąć włosy łonowe. Jeśli nie powie się dziecku wcześniej o przyszłych zmianach w organizmie, będzie to dla niego szokiem.

Jeśli zmiany fizjologiczne u dziecka zachodzą wcześniej niż u jego rówieśników, alienacja jest czymś naturalnym, a cięcia będą wynikać z chęci odzyskania znanego ciała.

Próba przecięcia żył tłumaczy się tym, że nastolatek chce zwrócić uwagę na siebie i swoje przeżycia. Takie zachowanie przypomina chęć uszczypnięcia się w koszmarnym śnie. Pod wpływem hormonów światopogląd zmienia się diametralnie, a rzeczywistość traci nieco swoje granice.

Ciało staje się jedyną twierdzą, a nastolatki okaleczają się, aby potwierdzić rzeczywistość. Wielu z nich twierdzi, że wszystkie negatywne i mroczne myśli wydostały się z nich wraz z krwią. Cięcia nie zawsze świadczą o chęci zakończenia życia.

Wręcz przeciwnie, wyrzucając z siebie negatywne emocje, dziecko potwierdza swoją chęć do dalszego życia. Osoby cierpiące na samobójstwo nie chcą dzielić się swoimi problemami z innymi, a eksponowanie ran postrzega się jako właściwe działanie, które ma przyciągnąć uwagę. Większość z tych atrakcyjnych skaleczeń dotyka tylko wierzchniej warstwy skóry i nie zagraża życiu.

Psychologowie są skłonni uważać, że poprzez samookaleczanie się nastolatek nieświadomie pokazuje, że ma problemy wewnętrzne.

Ta przemoc wobec własnego ciała jest stłumioną agresją wobec reszty społeczeństwa. Działanie to jest podobne do średniowiecznego upuszczania krwi - uwalnia od wewnętrznego ciśnienia. Często nastolatki dokonują nie tylko samookaleczeń.

Na ich rękach można znaleźć napisy i memoriały. Dziecko informuje otoczenie o tym, co je trapi. Towarzyszy temu słuchanie przygnębiającej muzyki i oglądanie odpowiednich obrazów w Internecie.

Po dokonaniu samookaleczenia nastolatek odczuwa ulgę, podobną do tej, jaką odczuwa narkoman po otrzymaniu upragnionej dawki. Wynika to z faktu, że organizm wytwarza endorfiny, czyli hormony szczęścia, które tłumią ból.

Czas trwania leczenia

Proces gojenia zależy od więcej niż jednego czynnika. Dużą rolę odgrywa głębokość rany, odporność i leczenie antybakteryjne skaleczonej ręki.
Zaogniona, głęboka rana cięta będzie się goić znacznie dłużej. Gojenie się skaleczenia może trwać od kilku dni do kilku tygodni. Jeśli jednak wielokrotnie uszkodzisz skórę na ręce lub nodze, gojenie będzie trwało bardzo długo. A nowe rany oznaczają prawdziwe problemy.

W większości przypadków chęć cięcia mija wraz z okresem dojrzewania; trzeba się z nią pogodzić.

Źle jest, gdy dziecko chce zamknąć swoją duszę i zanurzyć się w sobie, bo nie ma z kim porozmawiać. W późniejszym okresie może to prowadzić do rozwoju kompleksów, przewlekłej depresji i innych problemów psychologicznych, zwłaszcza u starszych dziewcząt.

Jeśli zauważysz nawet drobne zadrapania na żyłach lewego lub prawego ramienia, pamiętaj, że najważniejsze jest nawiązanie kontaktu z osobami z otoczenia, a wszystkie problemy znikną.

Navaja za nóż do podwiązek - noże damskie w Hiszpanii

Słynny hiszpański nóż składany, navaja, jest znany wszystkim miłośnikom broni ostrej. Używali ich nie tylko gorący hiszpańscy caballeros, ale także ich czarnoocy przyjaciele. Kobiety w Sewilli, Maladze i Madrycie często nosiły noże pod suknią, za podwiązką pończochy, a niejeden żołnierz napoleoński podczas okupacji Hiszpanii w latach 1808-1814 otrzymał takie ostrze pod żebro za nadmierną lubieżność.

Na przykład materiały z jednej z zachowanych spraw karnych z tamtych lat opowiadają o dziewczynie, która ugodziła nożem kilku francuskich żołnierzy, którzy próbowali ją zgwałcić. Z kolei słynny obraz Francisco Goi "Oni tego nie chcą" przedstawia starą kobietę wbijającą nóż w plecy francuskiego żołnierza, który próbuje zgwałcić hiszpańską dziewczynę. Nawet w hiszpańskiej piosence ulicznej z tamtych lat można było usłyszeć takie słowa: "Nie zadzieraj z Lolą, Lola ma nóż i nie pozwoli się skrzywdzić".

"Nie będą", Francisco Goya

Nóż do pończoch wszedł do stylu życia Hiszpanek do tego stopnia, że panie z innych krajów zaczęły go naśladować, jak na przykład irlandzka oszustka Elizabeth Gilbert, która przez pewien czas podszywała się pod Hiszpankę. Sama królowa Hiszpanii, Izabela II, zwykła mawiać:

"Jestem typowym Hiszpanem, jednym z tych, którzy modlą się do Matki Boskiej z Palomy i noszą nóż za podwiązką".

Z takimi właśnie kobietami zetknęły się wojska napoleońskie podczas oblężenia Saragossy w latach 1808-1809, kiedy to niemal po raz pierwszy regularne oddziały zostały powstrzymane podczas bitew ulicznych przez bojówki, wśród których było wiele kobiet. Nie tylko rzucali się na kawalerię, rozpruwając końskie brzuchy i podrzynając gardła poległym żołnierzom, ale także walczyli jako część artylerii.

"Obrona Saragossy, Sir David Wilkie

Hiszpańskie kobiety były nie tylko zawzięte w walce, ale i równie zazdrosne. Na przykład w jednym z miast dwie młode dziewczyny pokłóciły się o chłopaka i postanowiły rozstrzygnąć swój spór w walce na noże. Wraz z przyjaciółmi udali się do wioski, zjedli obiad w gospodzie, a następnie, po wysłaniu wszystkich niezrzeszonych na zewnątrz i rozebraniu się do pasa, zaatakowali się nawzajem swoimi nawahami. Zadali sobie tak wiele ran, że obaj niemal natychmiast zmarli.

Wszystkie te chwalebne tradycje przywędrowały wraz z emigrantami do Meksyku. W 1906 r. doszło do walki na noże między dwiema kobietami, które pokłóciły się o kurczaki. Jedna z pań przyprowadziła na walkę swojego niemowlęcego synka i powiedziała mu, że być może po raz ostatni widzi swoją matkę. I tak też się stało, bo kilka minut później leżała na ziemi, ugodzona nożem przez rywala.

Jakie są zagrożenia związane z urazami?

Skaleczenia (nawet palca) i rany mogą uszkodzić główne naczynie, tętnicę, nerw. Jeśli do rany dostaną się niebezpieczne zarazki, a rana nie zostanie opatrzona, można nawet stracić rękę lub nogę.

Jeśli rozwinie się gangrena lub nie gojące się rany troficzne, stają się one zagrażającym życiu źródłem zakażenia. W praktyce lekarskiej zdarzają się przypadki, w których podejmuje się decyzję o amputacji w celu ratowania życia.

W fazie zapalnej dochodzi do powikłań, takich jak ropnie i flegmony. Dzieje się tak, gdy ropa, która tworzy się w ranie, nie wydostaje się na zewnątrz, lecz do otaczających tkanek lub do jam między nimi.

Jeśli po urazie stan całego ciała zaczyna się gwałtownie pogarszać, z gorączką i osłabieniem, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.

Pielęgnacja głębokich ran

Jeżeli powierzchnia rany zostanie uznana za dużą, nawet jeżeli jest to opinia samego poszkodowanego, należy zasięgnąć porady lekarza. Cięcia dłuższe niż 1,5-2 cm będą się długo goić samoistnie, powodować dyskomfort i mogą być przyczyną powikłań.

Zwrócić się o pomoc do lekarza. To samo dotyczy ran, które powodują ból nie do zniesienia (może dojść do uszkodzenia gałązki nerwowej) lub ran, którym towarzyszy obfite, uporczywe krwawienie.

Średniej wielkości rany i skaleczenia nie zawsze można leczyć chirurgicznie. Jednak zaszycie każdej rany zawsze spowoduje szybsze gojenie.

Postępowanie medyczne to: opatrzenie rany, wycięcie (przecięcie) brzegów rany, zatamowanie krwawienia, zszycie rany. Czasami szwy można założyć później, gdy ustąpi stan zapalny w ranie.

Opatrunek na ranie należy zmieniać codziennie. W pierwszym tygodniu stosuje się opatrunek mokro-suchy, a następnie opatrunek z maścią.

W mokrych opatrunkach stosuje się leki antyseptyczne. Maści na rany zawierają środki przeciwbakteryjne i substancje wspomagające gojenie. Na przykład stosuje się następujące maści: Levomikol, Levosin, Methyluracil.

Równolegle przepisuje się profilaktyczny kurs antybiotyków o szerokim spektrum działania.

Jak się ukryć

Nie chcesz przecież odpowiadać na niepotrzebne pytania w szkole, od mamy czy sąsiadów, co to są te podejrzane paski na przedramionach czy nogach Twojego dziecka. Najważniejszym pytaniem jest, jak pozbyć się charakterystycznych blizn. Małe podkłady o gęstej konsystencji mogą być stosowane do kamuflowania małych, ostrych śladów na ramieniu.

Stosuje się metody:

• Zielony korektor o gęstej konsystencji kamufluje trądzik, a na wierzch nakłada puder lub podkład;
• Tatuaże artystyczne;
• Bransoletki, spinki do włosów;
• Ubrania z długimi rękawami.

Później, gdy nacięcia całkowicie się zagoją i wygoją, można przeprowadzić laserowy resurfacing skóry. Należy jednak wcześniej skonsultować się z dobrym dermatologiem, aby dowiedzieć się, jak bezpieczna i skuteczna będzie ta procedura.

Streszczenie

Jeśli chłopiec lub dziewczyna w wieku od 13 do 17 lat zatnie sobie ręce brzytwą, nawet jeśli jest to niewielka i niepoważna próba samobójcza, jest to sygnał dla wszystkich wokół. Jak usunąć blizny na ciele - to ważne, ale łatwe pytanie, na które trzeba odpowiedzieć.

Ważniejsze jest, aby dowiedzieć się, dlaczego nastolatek to robi. Ukrywanie skaleczeń pod podkładem, tatuażami lub, w najgorszym przypadku, długimi rękawami, to tylko niewielka część ogromnej pracy, jaką trzeba będzie wykonać z nastolatkiem.

Praktyka pokazuje, że bardzo rzadko rodzice są w stanie sami poradzić sobie z sytuacją - dzieci nie otwierają się przed mamą czy tatą. Potrzebujesz pomocy kogoś z zewnątrz, z obowiązku starszego mężczyzny lub kobiety. Może to być starszy brat lub siostra, wujek lub ciotka, babcia, a nawet trener w klubie sportowym. Czasami jedynym wyjściem jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy. Obecnie istnieją specjalne ośrodki rehabilitacyjne dla dzieci dotkniętych wpływem mediów społecznościowych, skłonnych do samookaleczeń i samobójstw.

Utrata przytomności

Z powodu obfitej utraty krwi lub strachu przed krwią osoba, która została głęboko skaleczona, może stracić przytomność. Każdy powinien wiedzieć, jak postępować, gdy ofiara skaleczenia zasłabnie lub znajdzie się w stanie zagrożenia życia, ponieważ stan ten może być niebezpieczny.

Aby zapobiec omdleniu, należy wykonać następujące czynności

1. Należy szeroko otworzyć okna i drzwi, aby zapewnić przeciąg i przepływ powietrza z zewnątrz;
2. Rozepnij kołnierz, poluzuj krawat, usuń z szyi biżuterię, która może blokować dopływ tlenu;
3. Podać chłodny napój z wodą;
4. W pobliżu należy włączyć klimatyzator;
5. Jeśli poszkodowany jest jeszcze przytomny, powinien głęboko oddychać;
6. Masuj górną wargę i płatki uszu osoby, która jest bliska omdlenia;
7. Energiczne pocieranie policzków pomaga zapobiegać omdleniom.

Jeśli te metody okażą się nieskuteczne, wacik nasącza się amoniakiem i podaje osobie omdlałej do powąchania.

Kiedy potrzebny jest lekarz

Jeśli osoba została pocięta, należy skonsultować się z lekarzem, jeśli:

• Rana ma głębokość ponad 2 cm;
• Krew nie zatrzymuje się na dłużej niż 10 minut;
• W ranie znajdują się kawałki szkła lub inne przedmioty;
• Osoba została skaleczona brudnym przedmiotem;
• Jeśli rana została zadana przez dziecko lub osobę starszą;
• Przebarwienie skóry, drętwienie i ropa w drugim dniu;
• Ogólne przekrwienie i osłabienie;
• Słabe gojenie się rany po tygodniu.

Jeśli skaleczysz się czymś brudnym, zaszczep się przeciwko tężcowi.