Mój syn ma 16 lat i niedawno powiedział mi, że chłopak z równoległej klasy znowu zrobił sobie tatuaż. Chciałam powiedzieć: "Jakie to straszne! Nie ma jeszcze nawet osiemnastu lat!", ale ugryzłam się w język. A jeśli byłem beznadziejnie oderwany od rzeczywistości? A co, jeśli teraz rodziny robią sobie tatuaże? Opinie były podzielone. Większość nie pochwalała takiej biżuterii dla dzieci.
"Jestem temu przeciwny. Po 18 roku życia niech sam zdecyduje" - mówi Natalia, szefowa projektu społecznego w Krasnojarsku.
"Nie mam tatuażu i nie będę go miał, mam nadzieję, że moje dzieci też nie będą miały. Nie próbuję niczego udowadniać, po prostu mówię: "Fuj, jakie to brzydkie i na zawsze" - pisze Jekaterina, trenerka z Moskwy, matka trzech synów.
"Nie chcę, żeby mój syn wyglądał jak skazaniec" - mówi Michaił, lekarz z Wołgogradu.
"Może warto by było to dopuścić, ale z pewnymi ograniczeniami, tak jak w przypadku każdej zabawki, której domaga się dziecko" - uważa Dimitri, przedsiębiorca z Sydney.
"Trzeba się zastanowić, zwłaszcza dziewczęta, co robić. Istnieją obszary podatne na zmiany po porodzie. Żeby motyl nie zamienił się w żabę" - mówi Tatiana, psycholog z Moskwy.
"Prawdopodobnie dobrze jest od razu dać dziecku do zrozumienia, że jego ciało należy tylko do niego, aby później nie było żadnych konsekwencji. Człowiek może pozwolić lub zabronić sobie tylko tego, co dotyczy jego ciała. Ale oczywiście trzeba wyjaśnić i ostrzec przed konsekwencjami" - mówi Anna, specjalistka ds. promocji SEO z Sankt Petersburga. Kilku znajomych podzieliło się swoimi historiami.
"Mój syn po prostu stawia mnie przed faktem dokonanym".
"Pierwszy tatuaż zrobił sobie w wieku 15 lat. Oczywiście, że się na to obrażałem. Ale mój syn powiedział, że symbol na jego ramieniu wiele dla niego znaczy, więc nie eskalowałam sprawy. Zapewniono mnie, że tatuaż został wykonany starannie, przykryty taśmą i że tatuaż jest regularnie pielęgnowany. Poza tym tatuaż jest niewidoczny pod ubraniem, nauczyciele go nie zobaczą. Ale potem mój syn zrobił sobie tatuaż na przedramieniu. Był to po prostu geometryczny wzór, który uważał za piękny. W tym momencie byłem naprawdę wściekły - to zdjęcie było na widoku, a kto wie, ile jeszcze tatuaży sobie zrobi. Wyjaśniłem, że z czasem będą się one zacierać, że trudno będzie je pogodzić. Ale nastolatki żyją dniem dzisiejszym i nie chcą słuchać rozsądku.
Byłem wściekły. Mój syn nie chciał słuchać ani mnie, ani swojego ojca. Nie chciał nam powiedzieć, kto zrobił mu tatuaże, żebyśmy nie zgłosili go na policję. Przeprowadziłam więc odprawę, aby upewnić się, że mój syn nie jest jedyny. Pracuję w szpitalu wojskowym i zacząłem pytać pacjentów, w jakim wieku zrobili sobie tatuaż, do czego służył i czy go żałują. Większość z nich miała je zrobione w wieku 17 lub 18 lat i prawie nikt tego nie żałował - było to fajne i piękne. Tylko nieliczni powiedzieli coś w rodzaju: "Zrobiłem to, bo byłem głupi". Najbardziej uderzył mnie jeden pułkownik. Jego ciało jest całe niebieskie, z niewyraźnymi tatuażami, to duży mężczyzna. Ale on uważa, że to jest piękne. A niedawno opowiadano mi, jak czternastoletnia dziewczynka, córka dalekiej znajomej, zrobiła sobie tatuaż na nodze. Znalazła tę technologię w Internecie. Nie jest więc z nami jeszcze tak źle. Jelena, pielęgniarka z Wołgogradu
Tatuaż jest dozwolony od osiemnastego roku życia.
Rodzice mogą spać spokojnie. Większość tatuażystów, którzy pracują oficjalnie, nie wykonuje wzorów pod skórą u osób poniżej 18 roku życia. Większość salonów wymaga okazania paszportu. Kto zaświadczy, że nastolatek nie ukończył osiemnastego roku życia.
Są oczywiście rzemieślnicy podziemni, którym ten zakaz jest obojętny. Ale nawet oni są świadomi niebezpieczeństw związanych z pracą z nieletnimi. Nie są też gotowi do podejmowania działań, które mogłyby wywołać konflikt z rodzicami młodego podopiecznego.
Jeśli nastolatek wybiera się na zrobienie tatuażu do salonu, nie ma powodów do obaw. Poniżej osiemnastego roku życia rysowanie pod skórą może być wykonywane wyłącznie za pisemną zgodą rodziców.
Nie traktuj tatuaży jako czegoś złego
Wielu rodziców postrzega plastykę ciała jako coś zdecydowanie negatywnego. Dzieje się tak dlatego, że wokół tatuaży narosło wiele mitów. Obalmy najważniejsze z nich
Tatuaż - symbol więzienia
Wielu rodziców uważa, że tatuaże noszone są tylko przez więźniów. I inne elementy aspołeczne. Nie jest to jednak prawdą.
Tatuaż to sposób ozdabiania ciała. Dzięki nim można spersonalizować swój styl. A także upewnić się, że nie jest się podobnym do innych.
Jeśli nastolatek ma tatuaż, nie oznacza to, że należy do jakiejś subkultury. Jest zwykłym nastolatkiem, który znalazł nowy sposób wyrażania siebie.
Mit, że robiąc tatuaż, nastolatek zarazi się czymś zakaźnym
Podczas wykonywania tatuażu możliwe jest zarażenie się. Ale tylko w takim przypadku, jeśli zrobisz to u nieznanego, nieprofesjonalnego mistrza. Kto nie przestrzega zasad higieny. Używa tej samej igły kilka razy. Nie nosi rękawiczek podczas tatuowania.
W innych przypadkach nie trzeba się obawiać zachorowania. Większość artystów (zwłaszcza w salonach) przestrzega zasad higieny osobistej. Nie należy dopuszczać do ponownego użycia igieł. I zawsze używaj rękawiczek. Z tego względu bezpieczne jest wykonywanie u nich tatuaży.
Zwróć uwagę na koszt tatuażu
Koszt danego tatuażu powinien odpowiadać cenie rynkowej w Twoim mieście. W regionach Rosji i w dużych miastach będzie się to różnić. W Moskwie i Sankt Petersburgu na zrobienie dużego tatuażu trzeba wydać kilkadziesiąt tysięcy rubli. A w regionach podobny wzór będzie kosztował do 10 000₽.
Koszt tatuażu musi być zgodny z cenami rynkowymi. Jeśli jest ona niższa niż średnia cena w danym mieście, należy zachować ostrożność. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że artysta używa materiałów niskiej jakości. I nie wydaje pieniędzy na higienę. W związku z tym nie zaleca się składania wniosków do takiego mistrza.
Tatuaż może przeszkadzać w pracy lub nauce.
Jest to również dość powszechny mit. Jest to częściowo prawda. Jeśli masz tatuaże na rękach lub innych częściach ciała, które są widoczne przez ubranie, może to wpływać na zdolność do pracy. Na przykład nauczyciele i dziennikarze telewizyjni nie mogą mieć tatuaży w miejscach, których nie da się ukryć przez ubranie.
W innych zawodach nie ma ograniczeń dotyczących tatuaży. Zaleca się jednak tatuowanie ich w miejscach, które można ukryć. W celu uniknięcia dalszych problemów w pracy i nauce.
Nie besztaj nastolatka i nie zniechęcaj go do zrobienia tatuażu.
Pamiętaj: kłótnie z nastolatkiem i bezpośrednie próby przekonania go do zrobienia tatuażu do niczego nie prowadzą. Musisz grać mądrze. Zachowaj neutralność w kwestii chęci zrobienia tatuażu przez nastolatka.
Zaproś go do wspólnego wyboru wzoru. Zrób nastolatkowi zdjęcie w pełnym wymiarze. Następnie wykonaj tatuaż w photoshopie w miejscu, w którym chce go mieć. Być może nastolatek zauważy, że tatuaż nie wygląda na nim zbyt ładnie. I zacznie wybierać inny tatuaż.
Jest całkiem możliwe, że nastolatek przejdzie przez kilka zdjęć. Nie spodoba mu się żaden tatuaż. A on odmówi wykonania tego zadania. Nie psując relacji z Tobą.
Zaproponuj nastolatkowi, aby sam zarobił pieniądze na tatuaż.
Cena tatuażu kształtuje się w zależności od kilku czynników:
- Ilość czasu, jaką należy poświęcić na wykonanie tatuażu.
- Rodzaj tatuażu. Czy będzie on kolorowy czy zwykły czarny.
- Rozmiar.
- Popularność rzemieślników.
- Miejsce, w którym znajduje się salon tatuażu.
- Trudność samego tatuażu. Jego konstrukcja.
I wiele innych czynników. W związku z tym koszt tatuażu może wynieść nawet kilka tysięcy rubli. Powiedz nastolatkowi, że nie jesteś gotowy na wydanie takiej sumy pieniędzy. Zaproponuj mu, aby sam zdobył te środki.
Twoje działania będą motywować nastolatka do podjęcia pracy. Zacznij zarabiać pieniądze. I budować karierę od najmłodszych lat.
Być może nastolatek może zarobić kilka tysięcy rubli w ciągu miesiąca za tatuaż. Może jednak odmówić wykonania tego zadania. Ponieważ uświadomi sobie, że poświęcił wiele czasu i wysiłku na wykonanie zadania. I że wydawanie miesięcznej pensji na tatuaż nie jest tego warte.
Porozmawiaj z nastolatkiem o stylu tatuażu
Wyjaśnij nastolatkowi, że jego gust jest jeszcze w fazie kształtowania się. Zasugeruj mu, że powinien odpowiedzialnie wybrać tatuaż. Ponieważ w jego obecnym wieku może dostać coś, co za kilka lat nie będzie już dla niego istotne. I nie będzie odpowiadał jego zainteresowaniom.
Zaproponuj nastolatkowi:
- Poszukaj w Internecie przykładów tatuaży, które mu się podobają. Wybierz projekt, który jest jego pasją. Zastanów się, czy będzie mu się to podobać nawet za kilka lat.
- Zastanawiasz się, gdzie umieścić tatuaż. Na której części ciała, aby nie przeszkadzało to w nauce lub pracy. Koniecznie pokaż nastolatkowi tzw. tabelę bólu. Obraz identyfikujący części ciała, które mają zostać wytatuowane. I wskaźniki, które z nich są bolesne do tatuowania. Które z nich tego nie robią.
- Narysuj swój własny szkic tatuażu. Albo zapłacić za tę pracę projektantowi.
- Poczekaj kilka lat. Przynajmniej do czasu ukończenia szkoły. Wyjaśnij to tym, że dopiero w tym momencie ukształtuje się ostatecznie światopogląd nastolatka.
W tym drugim przypadku może się zdarzyć, że nastolatek będzie miał chłodny stosunek do tatuaży. Jest całkiem możliwe, że w tym drugim przypadku nastolatek może ochłonąć w stosunku do tatuaży.
Tatuaże powinny pasować do stylu nastolatka
Niektóre tatuaże wymagają określonego stylu ubierania się. Niektóre z nich umożliwiają noszącemu ubranie się w stylu biznesowym. Inne mogą być noszone wyłącznie w stroju sportowym.
Nastolatek powinien o tym pamiętać, wybierając tatuaż.
Poproś nastolatka, aby odczekał miesiąc przed zrobieniem tatuażu
Możliwe, że chęć zrobienia tatuażu przez nastolatka jest spowodowana emocjami. Zaproponuj nastolatkowi, aby odczekał miesiąc przed zrobieniem tatuażu. Jeśli chce to zrobić nawet po kilkukrotnym przemyśleniu sprawy, nie powstrzymuj go. W takim razie to jest jego marzenie.
Jest całkiem możliwe, że w ciągu miesiąca nastolatek zmieni zdanie na temat zrobienia tatuażu.
Jeśli nastolatek raz zrobi sobie tatuaż, nie oznacza to, że będzie go robił nadal
Wielu rodziców obawia się, że jeśli nastolatek raz zrobi sobie tatuaż, to będzie go robił nadal. Będzie nadal chodził do salonów tatuażu. A także uzyskać nowe projekty pod jego skórą.
To nieprawda. Jest całkiem możliwe, że już po pierwszym tatuażu nastolatek straci zainteresowanie tą dziedziną. A w przyszłości nigdy więcej nie będzie stosować rysunków pod skórą. Uzna to za całkowicie bezsensowną procedurę.
"Mój syn i córka zrobili sobie razem tatuaż bez mojej wiedzy".
"Mój syn miał 16 lat, a córka była dorosła, gdy robili rysunki kostek. Dobrze się bawili. Była to konspiracja, wspólna sprawa konspiracyjna. Próbowano mnie od tego odwieść - bezskutecznie. Mój syn zawsze potrafił mnie przekonać; od dziecka wygrywał moje argumenty. Sztuka perswazji pomogła mu później odnieść sukces w biznesie.
Kiedy stał się dorosły i niezależny, zrobił sobie kolejny tatuaż, większy, w bardziej widocznym miejscu. Nadal nie wiem, dlaczego. Od dziecka uwielbiał krawaty i garnitury, a nie sądzę, by styl biznesowy dobrze się z nimi komponował. Nie mogę powiedzieć, że lubię tatuaże. Nie jest to jednak tragedia, zwłaszcza że delikatne rysunki są wykonywane w sterylnych warunkach, a nie w zaułku". Anna, dentystka z Sankt Petersburga
Pisemna zgoda rodziców na tatuaże u osób niepełnoletnich
Większość wykwalifikowanych salonów da Ci próbkę pozwolenia, na której wystarczy zostawić podpis. Do zezwolenia dołącza się zazwyczaj kopię paszportu rodzica lub opiekuna oraz kopię paszportu dziecka.
Zezwolenie ma formę dowolną i zawiera następujące sformułowania:
- Nazwisko, imię i patronimik rodzica
- Data urodzenia rodzica
- Adres zamieszkania
- Numer telefonu kontaktowego
- Zezwolenie na tatuaż
- Nazwisko, imię, imię patronimiczne i data urodzenia
- Wskazanie, że nie masz żadnych roszczeń wobec artysty
- Data i podpis.
"Moje ciało to moja sprawa"
"Bardzo chciałam zrobić sobie tatuaż, ale moja mama surowo mi tego zabroniła. Powiedziała, że jest brzydki i nie da się go usunąć. Zapewniła mnie, że podobało mi się to tylko w młodości i że będę musiała "płacić za ten błąd" przez całe życie. Nie wierzyłam jej jednak za bardzo, uważając, że nigdy nie będę jej nie lubić. Nie powstrzymały mnie nawet niebiesko-zielone tatuaże taty, pamiątka po jego służbie w łodzi podwodnej. Trudno było mu je usunąć, ponieważ pozostawiły blizny.
W wieku 18-19 lat, kiedy dostałam pierwszą wypłatę, przekłułam sobie pępek. W domu czekał straszny skandal. Potem, gdy tylko moja mama zobaczyła brzuch, wykrzyknęła: "Jak można było zrobić tak brzydką rzecz?". Nie udało jej się nigdzie mnie zbanować, ale też nie udało jej się nigdzie wyjechać. W tym roku zrobiłem już dwie, a kolejna jest w drodze. Jestem pewien, że ciało dziecka należy tylko do niego. Ale łatwo mi o tym mówić, bo nie mam dzieci. W każdym przypadku należy rozmawiać z dziećmi bez zastraszania i spokojnie wyjaśniać konsekwencje: "Trudno ci to sobie teraz wyobrazić, ale może ci się to nie spodobać". Dziecko nie posiada wszystkich informacji i trudniej jest mu przewidywać niż dorosłemu. Julia, dziennikarka z Moskwy
