Jak wiadomo, w czasie represji stalinowskich w więzieniu przebywała ogromna liczba osób. W tym właśnie czasie tatuaże więzienne stały się niezwykle popularne i można je było zobaczyć na prawie co drugim więźniu. Był to czas, kiedy tatuaże można było zobaczyć na prawie co drugim osadzonym. Ponieważ więźniowie byli często przenoszeni z jednej kolonii do drugiej, nierzadko tatuaże nowego więźnia wskazywały na jego miejsce w więziennej hierarchii i zarzuty, za które był osadzony.
System więzienny był ściśle kontrolowany, aby tatuaże odpowiadały statusowi noszącego je człowieka, a nawet najmniejsze oszustwo było surowo karane. Wynikało to z zasady, że pewne tatuaże mogą mieć tylko osoby należące do elity świata przestępczego.
Tatuaże więzienne w innych krajach
Znaczenie tatuaży więziennych jest niejednoznaczne i różni się w zależności od kraju. Na przykład w USA więźniowie otrzymują tatuaże w zależności od rasy.
- Do prominentnych przedstawicieli tej kasty należą "Bractwo Aryjskie", Ku Klux Klan, "Nazi Rebelianci" z południowej Kalifornii. Wszystkie one charakteryzują się naniesionymi na skórę swastykami, czterolistnymi koniczynkami, trzema szóstkami i podobnymi militarystycznymi elementami.
- Przeciwstawia im się Black Power, grupa Afroamerykanów. Na grzbietach rąk i knykciach mają tatuaże z afrykańskim napisem, co jest symbolem szacunku dla przodków.
- Pomiędzy nimi Ameryka Łacińska stanowi osobną wyspę. Więźniowie ci noszą tatuaże religijne - Jezusa, jego matki, krzyżyki, różańce, czasem sceny biblijne lub portrety bliskich.
- Ostatnią, ale nie mniej ważną grupą są Azjaci. Robią sobie tatuaże w zależności od pochodzenia: Japończycy mają japońskie demony i gejsze, Chińczycy - smoki.
Na przykład Japończycy mają negatywny stosunek do tatuaży. Ich zdaniem porządny człowiek nie powinien mieć tatuaży. Taka konwencjonalna mądrość może być związana z faktem, że przez dziesięciolecia lokalna mafia (Yakuza) mogła trzymać w garści całe miasta.
Członkowie grupy gangsterskiej byli z reguły całkowicie pokryci tatuażami. Charakterystyczne tatuaże nosili także członkowie rodziny niezaangażowani w działalność przestępczą. Dla nich tatuaże były oznaką odporności i pochodzenia.
Tatuaże więzienne i kryminalne
W dzisiejszym świecie, jak już wspomniano, tatuaże z symbolami czysto więziennymi nie są tak powszechne jak w czasach sowieckich. Tatuaże więzienne i ich znaczenie zawsze były przedmiotem szczególnej uwagi. Przez długi czas uważano, że tatuaże są przywilejem skazańców. A każdy, kto miał tatuaże, był postrzegany jako członek świata przestępczego.
Tradycja oznaczania przestępców jest znana od niepamiętnych czasów. Dawniej je znakowano, potem zaczęto robić tatuaże. W więzieniach radzieckich oznaczano więźniów na wypadek ucieczki - łatwiej było ich znaleźć. Z biegiem lat tatuaż więzienny zmienił swoje znaczenie. Obecnie więźniowie sami robią sobie tatuaże, które nadają im znaczenie.
Tatuaże w świecie podziemnym występują w kilku odmianach:
- Regałka (pochodzi od słowa "regalia") - są to wysokiej jakości, piękne i stylowe tatuaże, które w podziemiach może nosić tylko "elita".
- Partak - niskiej jakości tatuaż wykonany z improwizowanych materiałów, często nieadekwatny do statusu osadzonego w świecie przestępczym; większość partaków wykonują młodociani.
- Tatuaż to wymuszony tatuaż, stosowany jako kara i w celu upokorzenia osadzonego. Tatuaże te są również określane jako tatuaże wstydliwe.
Tatuaże więzienne są zazwyczaj wykonywane wyłącznie czarnym tuszem. Wyznaczony wcześniej kontur nakłuwa się igłą lub pęczkiem igieł, a następnie wciera się w rany barwnik.
Tatuaże w rosyjskich więzieniach
Tatuaże więzienne zawsze mają jakieś znaczenie. Mogą to być obrazy, portrety bliskich lub idoli, a także napisy uzupełniające wizerunek ciała.
Szczególnie popularne są skróty:
- Zły - zemsta za wszystko przez policjanta;
- JUG - młody zbójnik;
- POKÓJ - zostanę zreformowany przez rozstrzelanie;
- ZŻG - więzienie przeszkadza w życiu;
- NKWD - żadna przyjaźń nie jest silniejsza od przyjaźni złodzieja;
- CLOT - ślubować miłość jednej (jednemu) tobie (trochę romantycznie).
Kilka napisów:
- "Główną rzeczą w tej strefie jest złodziej w prawie";
- "Morderstwo nie jest morderstwem";
- "Urodzony, by dręczyć, nie potrzebuję szczęścia".
- "Nie zapomnę mojej matki" itd.
Łza
Zagłębiając się dalej w znaczenie tatuażu więziennego, nie sposób nie wspomnieć o łzie w okolicy oka (ten wzór jest jednak charakterystyczny dla więźniów europejskich i amerykańskich). Ma ono kilka znaczeń. Po pierwsze, osoba ta została skazana za złamanie prawa, czyli właśnie trafiła do aresztu śledczego. Po drugie: łza symbolizuje mordercę. Jeśli nie jest zacieniony, może symbolizować próbę zabójstwa lub fakt, że zginął przyjaciel więźnia, za co spotka go kara.
Tatuaż z pierścieniem
Tatuaż z pierścieniem ma duże znaczenie w hierarchii więziennej. Więźniowie mogą otrzymać jeden z tych wzorów z własnej woli. Ale niektórzy otrzymują je siłą. Na przykład mogą to być osoby o najniższej randze w więzieniu - gwałciciel, kapuś (wizerunek psa z podpisem "Mentor z prasówki") lub homoseksualista (kogucik). Najciekawsze jest to, że nawet jeśli aresztant zostanie przeniesiony do innego zakładu karnego, jego status pozostaje bez zmian.
Na palcu tatuuje się pierścień, którego znaki wskazują na status przestępcy.
- Symbol negacji opisuje więźnia, który nie negocjuje z policjantami, a wręcz jest wobec nich wrogo nastawiony. Taki więzień nie rozumie tych, którzy chcą odpokutować za swoje grzechy; on nigdy się nie zmieni. Ludzie z tym pierścieniem należą do złodziejskiej elity. Wygląda on jak romb podzielony na cztery części, a dwa trójkąty na przekątnej są pomalowane na czarno.
- Człowieka" otrzymuje osoba, która nie osiągnęła pewnego prestiżu wśród złodziei, ale pozostała wierna swoim zasadom. Jest on wytatuowany w kształcie rombu z czarną pionową linią pośrodku.
- Dość powszechny tatuaż, który mają prawie wszyscy byli więźniowie. "Byłem w więzieniu" to czarny kwadrat z białą linią biegnącą wzdłuż przekątnej.
- "Na procesie o morderstwo" - przedstawia rękojeść noża z owiniętym wokół niej wężem.
Tatuaże więzienne i ich znaczenie
Jeśli chodzi o tatuaże więzienne, takie jak ptaki, najczęściej spotykane są tatuaże przedstawiające orła, sowę lub inne rozpoznawalne symbole. Czasami można zobaczyć osobę z sylwetką ptaka, np. wilgi, na przedramieniu. Jednak w tym przypadku obraz nie niesie ze sobą dodatkowego ładunku semantycznego i po prostu implikuje obraz ptaka.
Tatuaż mewy
Tatuaż przedstawiający szybującego ptaka na tle palm i słońca jest symbolem powodzenia jako złodzieja. Od dawna była i nadal jest najczęściej wykorzystywana przez przestępców.
Tatuaż w kształcie mewy na tle tarczy z paskiem to symbol przyjaźni przed przekonaniami. Zazwyczaj jest to ukłucie na przedramieniu lub dłoni.
Żuraw oznacza wyższą sprawiedliwość, prawość, miłosierdzie i uczciwość. Istnieje jeszcze inna interpretacja tego symbolu - w niektórych przypadkach jest to alegoryczne przedstawienie długowieczności.
Orzeł jest bez wątpienia najbardziej popularnym i znaczącym rodzajem tatuażu kryminalnego. Symbolizuje wielkość, królewskość i siłę ducha, reprezentuje także żywioły ognia i powietrza. Bohaterski ptak, który nieustraszenie wzbija się ku niebu, często kojarzy się z ogniem i grzmotem, i odzwierciedla tak zwany "rytm bohaterskiej szlachetności". Wzór jest również odzwierciedleniem bojowego nastawienia osoby noszącej.
Szkic tatuażu kryminalnego przedstawiającego orła
Orzeł jest tak samo królewski wśród ptaków, jak lew wśród zwierząt. Orzeł jest przedstawiany z głową lwa na tatuażach, aby pokazać ich równy status. Podkreśla to jeszcze bardziej wysoki status osoby noszącej taki wizerunek na swoim ciele.
Tatuaż orła na szczycie góry symbolizuje władzę i wolność. Sugeruje się, że mogą go nosić tylko władze obozowe. Natomiast wizerunek szybującego orła z walizką, umieszczony na klatce piersiowej, oznacza, że sprawca ma skłonność do ucieczki z więzienia.
Ludzie, którzy mają tatuaż sowy na ciele, są uważani za pesymistów, często myślą o kruchości istnienia i końcu świata. Dzieje się tak dlatego, że sowa jest symbolem zła, ciemności i śmierci.
W związku z tym wiele tatuaży ma podwójne zastosowanie, dlatego należy je wybierać ostrożnie, aby uniknąć postawienia tatuażu w nieświadomie niezręcznej sytuacji.
Inne tatuaże więzienne
Oprócz pierścieni, napisów i skrótów, więźniowie tatuują również obrazy, które mają głębsze znaczenie.
- Tatuaż z kajdanami oznacza, że jego użytkownik odbywa karę ponad pięciu lat pozbawienia wolności za poważne przestępstwo. Każdy pierścień na kajdanach symbolizuje rok uwięzienia.
- Tatuaż przedstawiający diabła symbolizuje nieustraszoność i nieposkromioną wolę przetrwania w każdej sytuacji. Chochlik siedzący na księżycu sugeruje, że człowiek nie straci ducha nawet w najgorszej sytuacji (nawet z kosmosu, aby znaleźć wyjście).
- Jednak tatuaż przedstawiający diabła rozbierającego kobietę lub diabła robiącego to samo może oznaczać, że skazany jest załamany.
- Tatuaż diabła na plecach charakteryzuje osobę, która ma pewien autorytet jako złodziej w systemie karnym. Skazaniec chce się wykazać sprytem, przebiegłością.
Zdarza się również, że osadzony zdaje sobie sprawę z powagi swojego przestępstwa i wyraża skruchę. Wtedy może zrobić sobie tatuaż przedstawiający płaczącego mordercę.
Kropki
Tatuaże więzienne mogą być również bardzo proste. Na przykład kropki na ciele więźnia mają ogromne znaczenie. Co one mogą oznaczać? Bardzo popularnym wzorem jest tatuaż pięciopunktowy, z czterema kropkami na brzegach, symbolizującymi mury więzienia, i piątą na środku, symbolizującą samego więźnia. Tatuaż znajdował się głównie między palcami wskazującym i środkowym, co oznaczało, że przebywał w zakładzie karnym. Już trzy wypchane kropki mogą oznaczać osobę, która lubi prowadzić życie przestępcze i postrzega siebie jako bandytę. Jeśli osoba, która zrobiła sobie taki tatuaż, jest religijna, może to oznaczać Trójcę Świętą.
Sposoby tatuowania
Ze względu na surowy reżim panujący w więzieniach, metody tatuowania są niezwykle wyrafinowane. Wszystkie tatuaże są w całości wykonywane ręcznie i przy użyciu środków, o których przeciętny człowiek nie pomyślałby zbyt wiele.
Tatuaże są zazwyczaj wykonywane ręcznie, igłą na patyku lub zapałce. Są one zanurzane w tuszu i punkt po punkcie wkłuwane w skórę. Jeśli nie ma igieł, sprytni więźniowie mogą użyć drutów lub innych cienkich przedmiotów, z których można zrobić szpic. Jeśli tusz lub atrament nie są dostępne, miesza się pastę z sadzy i cukru rozcieńczonego w moczu lub wodzie.
Czasami nawet nastolatkowie "naiwnie" robią sobie tatuaże, nie zdając sobie sprawy z ich prawdziwego znaczenia, ponieważ poza kręgami przestępczymi są one postrzegane jako zupełnie nieszkodliwe. Czasami niedoszli więźniowie mogą wcześniej zrobić sobie tatuaże w nadziei na zaszczyty lub przynajmniej spokojną egzystencję w więziennym świecie. Ale rzadko kiedy to naprawdę pomaga.
Trochę historii
Warto powiedzieć kilka słów o świecie więźniów i ich zwyczajach. Tak więc w Rosji jest to właściwie druga siła, która z natury rzeczy jest antysystemowa, jest przeciwnikiem obecnych władców kraju. Co ciekawe, tylko dwa inne kraje - Papua Nowa Gwinea i RPA - mają takie rozwiązanie. Jeśli chodzi o Rosję, to jej początki sięgają XVIII wieku, kiedy to w odpowiedzi na przywrócenie pruskiego systemu biurokratycznego powstała hierarchia kryminalna. Aby się odróżnić i mieć własne oznaczenia, złodziejski i przestępczy świat wymyślił swój własny język, który zapożyczył częściowo od drobnych handlarzy - Ophenesów, a częściowo od Żydów, którzy w tamtych czasach również byli uciskanym narodem. Oczywiście, miejsce każdego więźnia w hierarchii karnej określa jego tatuaż.
Czy warto uzyskać taki obraz?
Jeśli istnieje potrzeba pozbycia się tatuażu więziennego, należy skontaktować się z dobrym salonem, w którym pracują doświadczeni specjaliści. Będą oni mogli pomóc w usunięciu obrazu ze skóry. Warto jednak zaznaczyć, że wykonanie krzyża na palcu, podobnie jak każdego innego tatuażu kryminalnego, jest bardzo trudne i długie, a procesowi temu najczęściej towarzyszą bolesne odczucia. Przecież ten krzyż jest tak zaprojektowany, że nie można go usunąć, bo z pewnością w takim miejscu jak cela więzienna czy areszt śledczy raczej nie ma dobrego sprzętu i materiałów do tatuowania. Dlatego śmiało można powiedzieć, że właścicielem podobnego tatuażu się nie zostaje, ponieważ proces jego usuwania zajmuje dużo czasu i nie przynosi nic poza bolesnymi doznaniami.
Gdzie można zrobić tatuaż?
Najczęściej tatuaże z kopułami są stosowane na obszarze piersi lub pleców, właśnie w tym miejscu można umieścić maksymalnie duży rysunek ze wszystkimi szczegółami. Uważa się również, że więźniowie wybierają okolice klatki piersiowej ze względu na bliskość serca, co podkreśla, że dana osoba odpokutowała grzechy i jest na drodze sprawiedliwości.
Niezwykle rzadko zdarza się, że na nadgarstku umieszczony jest rysunek, który oznacza protest więźnia; uzupełnieniem takiego kościoła są kajdany.
Jeśli obszar klatki piersiowej i pleców jest całkowicie zablokowany, katedrę odciska się na nogach: udach lub podudziach. W tej pozycji nie ma żadnego ukrytego znaczenia.
Kopuły we współczesnym społeczeństwie
Dzikie lata 90. dawno minęły, a przestępcy nie mają praktycznie żadnej władzy nad zwykłymi ludźmi. Teoretycznie każdy może założyć kopułę na swoje ciało, ale stereotyp jest mocno zakorzeniony w głowach ludzi: bądźcie przygotowani na to, że będziecie kojarzeni ze skazańcem, który właśnie wyszedł ze strefy. Ponadto prawdziwi konserwatyści nie akceptują wykorzystywania ich symboli do niczego. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że tatuaż przysporzy więcej kłopotów niż pożytku.
Historia tatuażu kopułowego
Początki tatuażu sięgają końca wojny domowej w latach 1917-1922. Po dojściu do władzy w Rosji partii bolszewickiej. Ponieważ ideologia komunizmu odrzucała wiele norm, w tym religijnych, doszło do masowej eksterminacji kościołów i księży.
Niewinnych duchownych z kościołów wysyłano do Obozu Specjalnego Przeznaczenia (SLON). Był to największy zakład karny w historii ZSRR. Z czasem przekształcił się on w Główny Zarząd Obozów i Aresztów Śledczych (Gułag), który w latach 20. stał się jedynym schronieniem dla tak wielu duchownych.
W rezultacie duchowni, utraciwszy swój dom Boży, zaprotestowali przeciwko nowej ideologii, malując na swoich ciałach kościół z kopułami, których kontekst mówi o pobożności i niezwyciężoności ducha. Przecież tego, co jest pod skórą, nie da się usunąć i zniszczyć tak samo jak budowli czy elementów wyposażenia, takich jak krzyż kościelny.
Przestępstwo "ateizmu", zgodnie z prawem RSFSR, należało do państwa. W konsekwencji w rozumieniu prawa więziennego duchowni byli utożsamiani z władzą karną. W ten sposób stworzono i wypromowano wśród mas całą kulturę. Z tego wynika, że tatuaże na kopule oznaczają przede wszystkim protest, niezgodę na zasady.
