Wszyscy mamy w swoim życiu osoby, o których chcemy pamiętać i z którymi chcemy się zawsze czuć blisko. Dla jednych są to rodzice, dla innych przyjaciel z dzieciństwa, a jeszcze inni mogą tak powiedzieć o swojej drugiej osobie. Tatuaż pamiątkowy to świetny sposób na zachowanie cząstki bliskiej Ci osoby.
Tatuaż pamiątkowy będzie Twoim symbolem nierozerwalnej więzi, miłości i szacunku. Jaki temat wybrać, gdzie umieścić przyszły rysunek i inne kwestie, które omówimy w tym artykule.
Tradycyjny tatuaż okolicznościowy
"Tradycyjny" to popularna opcja stylistyczna, w której można wykonać tatuaż pamiątkowy. Rysunki w tym stylu są wykonywane od dziesięcioleci, aby upamiętnić myśli o kimś bliskim. Nawet w latach 60. marynarz mógł mieć na ramieniu serce z imieniem ukochanej osoby.
Jakie są niektóre tradycyjne tatuaże pamięci?
- Wspomniane już serce ze wstążką z imieniem osoby. Najczęściej kompozycję uzupełniają otaczające ją róże. Jest to najczęściej spotykane w przypadku tatuaży ku czci matki.
- Imię otoczone chmurami lub skrzydłami może wskazywać na to, że tatuaż został wykonany ku pamięci zmarłej osoby.
- Imię osoby może być również zapisane na zwoju. Nierzadko uzupełnia się je o daty (urodzenia lub śmierci).
Fakty na temat tatuażu:
- W starożytnej Japonii osoba z tatuażem była persona non grata: wyrzucano ją z rodziny i społeczeństwa, skazując na całkowitą izolację. Tatuaże były zazwyczaj widoczne na ciele przestępców i można było nawet stwierdzić, gdzie odbywali karę.
- W okresie Edo (1603-1867) w japońskiej prowincji Chukuzen za pierwsze wykroczenie karano poziomą kreską w poprzek czoła, za drugie - kreską w kształcie łuku, a za trzecie - kolejną. W efekcie powstała kompozycja składająca się z hieroglifu INU - "pies". Do dziś osobie, która ma rysunek na ciele, nie wolno pracować w urzędzie publicznym ani kąpać się w miejscach publicznych.
- W starożytnych Chinach jedną z pięciu klasycznych kar był również tatuaż na twarzy. Niewolnicy i jeńcy wojenni byli również znakowani, co utrudniało im ucieczkę. Do dziś na całym świecie istnieje rozbudowany system tatuaży więziennych, które odciskają piętno na historii przestępczości i kary danej osoby.
- Starożytni Grecy i Rzymianie również używali tatuaży do podobnych celów - znakowania niewolników. Praktyka ta została przywrócona przez hiszpańskich konkwistadorów w Meksyku i Nikaragui.
- Kobiety Majów nosiły tatuaż na twarzy, co było uważane za oznakę niskiego pochodzenia.
- Słowo "tatuaż" jest zapożyczeniem z języków polinezyjskich. W ten sposób dzikie plemiona zamieszkujące wyspy Polinezji nazywały tatuaże na ciele. Po raz pierwszy taką metodę "dekoracji" naukowo opisał podczas swojej podróży dookoła świata angielski odkrywca James Cook w 1773 roku. Użył słowa z języka tubylców, ponieważ w językach europejskich nie było takiego pojęcia.
- James Cook przywiózł ze swojej podróży nie tylko notatki, ale także "Wielkiego Omai", Polinezyjczyka pokrytego w całości tatuażami. Pojawienie się takiego cudeńka wywołało sensację w europejskich miastach. Żadne szanujące się przedstawienie, jarmark czy wędrowny cyrk nie mogły obyć się bez udziału "szlachetnego dzikusa".
- To właśnie z wędrownych cyrków moda na tatuaże rozpowszechniła się wśród mas. Ponieważ tubylcy nie zawsze byli dostępni, cyrkowcy malowali sobie tatuaże. Na początku XIX wieku pewna dama Viola wystawiła portrety sześciu amerykańskich prezydentów, Charliego Chaplina i wielu innych sław, zachwycając tłumy i zarabiając na tym pieniądze. W tym samym czasie, w XIX wieku, robotnicy w zakładach rzemieślniczych zaczęli nanosić na swoje ciała znaki pigmentowe na znak braterstwa, a marynarze - na pamiątkę swoich podróży.
- Podczas I wojny światowej w Wielkiej Brytanii tatuaż "D" był używany do oznaczania dezerterów.
- Tatuaż był praktykowany w oddziałach SS. Głównym motywem tatuaży żołnierzy III Rzeszy była symbolika nazistowska. Po kapitulacji hitlerowskich Niemiec alianci z łatwością przechwycili SS, przeprowadzając zewnętrzną inspekcję.
- Islam zakazuje absolutnie wszystkich tatuaży, nawet tych o treści religijnej.
- W starożytnym Izraelu tatuaż jako element jednego z pogańskich rytuałów był wyraźnie zabroniony przez jedno z przykazań: "Przez wzgląd na zmarłych nie rób nacięć na swoim ciele i nie tatuuj sobie pisma". Ja jestem Pan (Bóg twój)" (Kpł 19, 28; także Pwt 14, 1). Ten nakaz biblijny jest do dziś przestrzegany przez Żydów i chrześcijan.
Tatuaż upamiętniający osobę zmarłą
Rysunek wykonany ku pamięci powinien mieć charakter osobisty, wskazywać na konkretną osobę, odzwierciedlać coś, co Was łączyło.
Istnieje jednak kilka "standardowych" symboli, które najczęściej wykonuje się, aby upamiętnić zmarłą osobę.
- Złamane lub przebite serce od razu wskazuje na to, że straciłeś kogoś bliskiego w swoim życiu. Można też odłamać kawałek serca i umieścić go obok wypisanego na nim imienia.
- Innym symbolicznym obrazem jest pióro, z którego wydają się wylatywać ptaki. Pod wzorem można umieścić imię oraz daty urodzenia i śmierci, aby zaznaczyć - ten tatuaż nie jest tylko dla urody.
- Podobny pomysł dotyczy mniszka lekarskiego, z którego nasion wylatują w górę helikoptery. Podobnie jak w poprzednim przypadku, data i imię osoby wyglądałyby odpowiednio.
Tatuaż jako rytuał
Kościół ma nieco negatywny stosunek do tatuaży. Tatuaże są znane od czasów starożytnych. Istnieje opinia, że pierwszy tatuaż pojawił się przez przypadek. Jakaś osoba miała ranę, brud dostał się tam i tam pozostał. Takie "tatuaże" mają obecnie prawie wszyscy górnicy pracujący pod ziemią. Pył węglowy dostaje się do nacięć, a ślady pozostają.
W dawnych czasach tatuaże miały różne znaczenia. Po pierwsze, informacyjne: widząc dany tatuaż, człowiek rozumiał, z jakiego plemienia lub statusu pochodzi dana osoba. Drugie znaczenie było mistyczne: człowiek próbował używać go jako amuletu, myśląc, że ten konkretny tatuaż ochroni go przed jakąś chorobą. Trzecie znaczenie miało charakter rytualny, magiczny: były to tatuaże wykonywane przez kapłanów, wodzów.
W Starym Testamencie znajdujemy zakaz stosowania takich tatuaży. Księga Kapłańska mówi: "Przez wzgląd na zmarłego nie tatuuj się na swoim ciele i nie tatuuj się na swoim piśmie. Ja jestem Pan (Bóg twój)" (Kpł 19, 28). Zakazuje ich także Księga Powtórzonego Prawa: "Jesteście synami Pana, Boga waszego, nie będziecie więc robić nacięć [na ciele] ani włosów nad oczami dla zmarłego" (Pwt 14, 1). To znaczy, że plemiona pogańskie miały takie rytuały, aby uczcić pamięć zmarłych. Pięcioksiąg Mojżesza wyraźnie tego zabrania, aby naród żydowski nie przestrzegał barbarzyńskich tradycji, które prowadziły do mordów rytualnych i innych obrzydliwości.
Podwójny tatuaż jako pamiątka
Nie musisz ograniczać się tylko do jednej części ciała! Tatuaż można podzielić na dwie części - na prawej i lewej ręce. Gdy zaciśniesz dłonie, obrazek ułoży się w całość.
Co można w ten sposób przedstawić w tatuażu pamiątkowym?
- Może to być cytat, modlitwa, którą podzielisz na dwie części i wytatuujesz sobie na przedramieniu.
- Niestety, dość często zdarza się, że ludzie tracą jednocześnie dwie bliskie osoby - rodziców. Na ich pamiątkę można wypisać ich imiona i daty śmierci na przegubach prawej i lewej ręki.
- Ciekawym pomysłem jest przedstawienie dziecka z wysoko uniesioną ręką na jednym nadgarstku i balonem z napisem "tata" lub "mama" na drugim.
- Być może nie chciałeś robić sobie pamiątkowego tatuażu sam, ale raczej z kimś innym (np. z rodzeństwem na cześć zmarłych rodziców). Można wtedy wybrać projekt panoramiczny i podzielić się nim ze wszystkimi. Warto jednak zastanowić się, jak sprawić, by każdy tatuaż wyglądał dobrze także z osobna.
Kwestie powiązane
Nie zaleca się oddawania krwi osobom, które niedawno zrobiły sobie tatuaż. Musi upłynąć co najmniej rok od samego zabiegu (tatuażu). To samo dotyczy akupunktury. Sama obecność tatuażu nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do oddania krwi.
1 października obchodzony jest Światowy Dzień Tatuażu. O możliwości wykonania tatuażu i o tym, czy istnieją tatuaże prawosławne, opowiedział arcybiskup George Tsyganov, kierownik diecezjalnego wydziału współpracy ze służbą penitencjarną, rektor kościoła św. Jana z Kronsztadu w mieście Kirowskoje.
Symbole specjalne do zapamiętania
Jeśli zdecydujesz się na utrwalenie pamięci o danej osobie na swoim ciele, warto pomyśleć o jej szczególnych cechach. Na przykład zawód, ulubione zajęcie itp.
Jaki pamiątkowy tatuaż można wykonać z tej kategorii?
- Fana wyścigów można uwiecznić na karoserii, po prostu wpisując sylwetkę konia.
- Sportowiec może zostać wyróżniony jakimś trofeum.
- Dla fanów motocykli jest to oczywiste - albo sam "żelazny koń", albo płonące koło, albo tablica rejestracyjna.
- Nawet dla cukiernika można wybrać odpowiedni symbol: na przykład czapkę, wałek do ciasta lub po prostu tatuaż przedstawiający piękne ciasto.
Dlaczego Kościół jest przeciwny tatuażom?
Obecnie tatuuje się twarze Chrystusa, Matki Boskiej. Ludzie, którzy nie mają nic wspólnego ze światem przestępczym, uważają, że będzie to dla nich rodzaj talizmanu. Kościół ma do tego negatywny stosunek. Bóg stworzył człowieka, aby był doskonały. Próbując dodać coś do tej doskonałości, przejmujemy misję Boga - próbujemy pokazać, że wiemy lepiej i jesteśmy zdolniejsi od Niego. Zasadniczo osoby, które robią tatuaże, chcą się popisać, wyróżnić.
Koptyjska dziewczynka z tatuażem w kształcie krzyża na nadgarstku. Zdjęcie: B. Armange / Associated Press
Możliwości wykonania tatuażu pamięci
Tatuaże pamięciowe są zwykle umieszczane na widocznych częściach ciała. W ten sposób ludzie okazują cześć danej osobie i przypominają o niej innym. W tym celu warto wybrać przednią część tułowia, ramiona, nogi, klatkę piersiową.
- Skomplikowana kompozycja z dużą ilością szczegółów zajmie dużo miejsca. Aby uzyskać tatuaż dobrej jakości, należy umieścić go na plecach, klatce piersiowej, udzie lub ramieniu.
- Mniejsze tatuaże można umieszczać na nadgarstkach, palcach lub kostkach.
- Jeśli chcesz ukryć tatuaż przed ciekawskimi spojrzeniami, umieść go z tyłu szyi, za uchem.
Tatuaż pamiątkowy to dobry sposób, aby pozostawić po sobie cząstkę ukochanej osoby. Nie należy jednak wyolbrzymiać swojego nieszczęścia: jeśli zerwałeś ze swoją drugą osobą, tęsknota może wydawać się przytłaczająca. Ale z czasem poczujesz się lepiej. Z drugiej strony, tatuaż nigdzie się nie wybiera - tusz pozostaje pod skórą na zawsze. Należy więc podejść do tego działania w sposób zrównoważony.
Odpowiedzi
Tanya19 5 (3743) 3 35 75 8 lat
Lepiej pomódl się o zbawienie jego duszy albo przynajmniej postaw świeczkę w kościele. Dlaczego chcesz mu zrobić tatuaż? Ja bym tego nie zrobił.
Crazy Animal 6 (6816) 2 8 36 8 lat
Bóg jest przeciwny malowaniu ciała, ponieważ ciało jest świątynią Pana.
rDk (28) 6 (7905) 3 8 19 8 lat
kogo obchodzi, co robisz! jeśli to cię uszczęśliwia, rób to i nie myśl o tym, co myślą inni.
RioDeSoila 6 (5155) 3 13 8 lat
Czyś ty postradał zmysły? Czy chcesz do niego pójść? Skrzywdzisz go i siebie. Trzeba puścić tych, których się zostawiło, a ty przywiązujesz go do siebie. I trzeba żyć, i to żyć dobrze, i być szczęśliwym. I musisz pozwolić mu odejść. Ogólnie rzecz biorąc, przy wyborze tatuażu należy być bardzo ostrożnym, ponieważ jest to piętno na ciele na całe życie. Nawet jeśli później ją usuniesz.
ComedyMila (28) 7 (31144) 5 83 227 8 lat
lepiej napisać do niego list i wysłać go w odległej skrzynce
lojcin 7 (92187) 34 176 789 8 lat
W Słowie Bożym jest napisane: Nie będziesz czynił sobie rzeźbionego obrazu. Bóg nie pochwala takich rzeczy (taki jest mój wniosek).
Butch 6 (6661) 2 6 14 8 lat
Wszystko to zostało już dawno powiedziane:
- Pwt 14:1 Jesteście synami Pana, Boga waszego, nie będziecie więc robić nacięć na waszym ciele ani wycinać włosów nad waszymi oczami dla zmarłych;
- Kpł 19:28 Przez wzgląd na zmarłego nie róbcie nacięć na swoim ciele i nie wyrywajcie na sobie żadnego pisma. Ja jestem Pan.
Na twoim miejscu martwiłbym się raczej, co na to twój przyszły współmałżonek i dzieci (jeśli oczywiście przyszłe życie jest w ogóle planowane), a nie Bóg.
Energia2012 2 (486) 1 5 8 lat
Myślę, że można pomyśleć o czymś innym, na przykład o medalionie ze wspólnym zdjęciem, a on zawsze będzie z tobą. albo o czymś innym, o wielu rzeczach, trzeba pomyśleć.
Czy dozwolone są tatuaże w formie krzyża lub ikony?
Chrześcijanie na Wschodzie mają tradycję tatuaży. W Afryce i na Bliskim Wschodzie chrześcijanie tatuują sobie na rękach małe krzyżyki. Żyją w ciągłym zagrożeniu. Świat muzułmański jest bardzo agresywny wobec chrześcijan. Czyniąc ten znak krzyża, chrześcijanie okazują stałość swojej wiary i gotowość pójścia za Chrystusem aż do śmierci. W przypadku śmierci znak ten pomoże zapewnić pochówek w sposób chrześcijański.
Różni się to od naszej penitencjarnej tradycji haftowania krzyżyków na całych plecach - tam jest mały krzyżyk, który jest ukryty gdzieś pod ubraniem, podobnie jak krzyżyk na ciele. Ludzie wokół nas tego nie widzą, chyba że okazujemy to celowo. Jednocześnie wiemy, że ten symbol naszej wiary jest zawsze z nami.
W XII wieku arabscy zdobywcy, którzy najechali Egipt, zaczęli przymusowo nawracać chrześcijan na swoją religię. Jedną z form oporu przeciwko temu było to, że chrześcijanie koptyjscy zaczęli tatuować sobie krzyż po wewnętrznej stronie prawego nadgarstka. Ponieważ islam wyraźnie zabrania tatuaży, a wytatuowanego krzyża nie można usunąć, przymusowa konwersja na islam stała się dla Koptów niemożliwa.
Wieki później napięcia między chrześcijanami i muzułmanami na Wschodzie nie zniknęły. Chrześcijanie nadal umieszczają krzyż na rękach, aby zaznaczyć swoją gotowość do poniesienia męczeństwa za Chrystusa i odmowę przejścia na islam.
Będziemy odpowiadać za wszystkie nasze działania. Poznałem wielu ludzi, którzy, zwłaszcza w wojsku, mają takie tatuaże. Potem, gdy doszli do wiary, wstydzili się tatuażu i nie chcieli, aby ludzie wokół nich go widzieli. Usunięcie go było bardzo bolesnym procesem i niewielu osobom się to udawało. Osobie, która dopiero zbliża się do Boga i chce zrobić sobie tatuaż, radziłbym zastanowić się, czy jest jej potrzebny. Każdą bransoletkę, medalion możemy usunąć. Dziś mi się to podoba, ale jutro nie. Tatuażu nie da się usunąć. Wypalenie go jest bardzo bolesne.
Czy mężczyzna z tatuażem może być księdzem?
Tak, może. Mamy nawet przykład wytatuowanego księdza - Iwana Okhlobystina. Tatuaż może jednak utrudnić życie w przyszłości. Nasi ludzie mają bardzo silne przekonanie, że jeśli ktoś ma tatuaże, to znaczy, że należy do świata przestępczego. Dla księdza, jeśli ma tatuaż w jakimś eksponowanym miejscu, może to bardzo przeszkadzać w komunikacji z ludźmi. Niektórzy będą obojętni, ale wielu będzie zaniepokojonych.
Ksiądz jest zazwyczaj postrzegany jako osoba idealna, w której wszystko musi być doskonałe. Ludzie często nie chcą brać pod uwagę, że ksiądz jest człowiekiem, tak jak inni, dlatego ksiądz z tatuażami może mieć kłopoty. Chociaż nie zrażą go one do Boga.
Niebezpieczeństwa związane z tatuażem - coś, co salony tatuażu często pomijają lub bagatelizują
Czerwony tusz używany do tatuaży zawiera siarczek rtęci, inne odcienie zawierają tytan, chrom, ołów i kadm. Niebieska farba jest uważana za najbardziej niebezpieczną. Zawiera kobalt i aluminium. Nie mniej niebezpieczne są parafenylenodiamina i arsen, które wchodzą w skład czarnego atramentu. Ostatni składnik może łatwo wywołać raka, a pozostałe mogą zatruwać organizm i powodować uszkodzenia mięśni. Barwniki stosowane w salonach tatuażu nie są kontrolowane przez organy służby zdrowia.
Śmierć na końcu igły
Tysiące ludzi zaraziło się HIV, wirusowym zapaleniem wątroby typu B i C przez igły do tatuażu. Wiele wirusów nie jest zabijanych przez gotowanie lub inne rodzaje sterylizacji.
Nowotwór, którego mogło nie być
Przyczyną jest nie tylko arsen zawarty w farbie. Wiele osób próbuje ukryć znamiona i inne defekty skóry za pomocą tatuaży. Tymczasem takie postępowanie jest surowo zabronione. W rzeczywistości nie tylko pieprzyk, ale także każdy tatuaż pod wpływem ultrafioletowego światła słonecznego może wywołać raka skóry.
Według badań przeprowadzonych w Europie jedna trzecia wszystkich klientów salonów i prywatnych rzemieślników była narażona na negatywne skutki tatuażu.
Tatuażu nie można usunąć. Nawet po usunięciu laserowym pozostają blizny. W przypadku innych narzędzi do usuwania blizna będzie większa niż rozmiar tatuażu ze względu na zniszczenie skóry. W rzeczywistości usunięcie tatuażu jest równoznaczne z utratą kawałka własnej skóry.
