Tatuaże dla zakochanych w parze: 50 świetnych pomysłów, aby powiedzieć, że jesteście razem na zawsze

Tatuaż korona akwarela
Tatuaże dla par to cały świat, który rządzi się własnymi prawami i zasadami. Tematyka obejmuje zarówno symbolikę, jak i humor. W miłości rysuje się identyczne rysunki na znak siły związku.

Są one tworzone jako komunikat rozszerzony. Stosowane techniki to minimalizm, linoryt, realizm, old skool, chicano, dotwork, tradycja, blackwork i minimalizm.

Co mówi mi ten obraz? "Stworzenie Adama" Michała Anioła Buonarrotiego

"Stworzenie Adama" (Kaplica Sykstyńska, Watykan, Rzym, 1508-1512) to czwarta z dziewięciu centralnych kompozycji w cyklu fresków na temat stworzenia świata, zamówionych przez Michała Anioła Buonarrotiego do ozdobienia sufitu Kaplicy Sykstyńskiej przez papieża Juliusza II.

"Michał Anioł namalował Boga w duchu antycznym: jest On realny w swoim cielesnym i boskim wcieleniu. Bóg, odziany w prostą różową tunikę, unosi się nad stworzonym światem w otoczeniu aniołów bez skrzydeł. Postać kobieca po jego prawej stronie to Ewa, wciąż oczekująca na swoje stworzenie, ale już poczęta przez Boga. Gdy ona leci, Bóg odwraca się, podchodzi do Adama i wyciąga do niego rękę.

Ten ruch ku swemu stworzeniu ucieleśnia energię życia, którą Stwórca chce przekazać człowiekowi. Postać Stwórcy znajduje swoje odbicie w leżącej pozie Adama, stworzonego na Jego podobieństwo. Jednocześnie jednak postawa Adama powtarza zarys skały: nadal jest on tylko częścią otaczającego go krajobrazu. Nie ma w nim dosłownie ani iskry siły życiowej, która mogłaby tchnąć w niego duszę.

Ręce prawie się stykają. Michał Anioł umieszcza ten gest w samym centrum fresku i zatrzymuje się, aby wzmocnić oddziaływanie obrazów. Możemy praktycznie zobaczyć, jak energia poprzez pędzel Boży jest przekazywana do ręki człowieka. Wybierając ten szczególny moment w historii stworzenia człowieka - narodziny duszy - Michał Anioł utożsamia go z twórczym wglądem. Jego zdaniem zdolność do tworzenia i kreowania jest najcenniejszym darem danym człowiekowi z góry.

Między dwiema wyciągniętymi ku sobie dłońmi znajduje się cud, niedostępny dla naszego wzroku. Leonardo da Vinci już wcześniej wykonał ten gest, ale o ile anioł w jego Madonnie w Grocie jedynie wskazywał na cud, o tyle gest Boga tutaj jest jego ucieleśnieniem. Ten gest będzie później powtarzać wielu innych artystów - zgadzając się lub polemizując z wiarą Michała Anioła w człowieka i w moc tworzenia."

"Pierwszą rzeczą, jaką tu czuję, jest moment wyjątkowego spotkania, pełnego energii i mocy. Bóg spieszy ku Adamowi, aby tchnąć w niego życie. Teraz ich palce zamkną się, a wiotkie ciało narodzi się, nabierze sił i życia, a w oczach Adama zapłonie ogień. Ale jednocześnie mam subtelne wrażenie, że Bóg i jego świta podążają w innym kierunku, odlatując od Adama. Wskazują na to postacie kobiety i dziecka, które jakby odpychają się od niego, a tym samym wprawiają w ruch odwrotny.

Dlaczego? Przypuszczam, że Michał Anioł nie malował tutaj spotkania, ale moment rozstania, który po nim następuje. Bóg jest jednocześnie ojcem i matką, a ich zjednoczenie prowadzi do narodzin dziecka, pierworodnego Adama. Macierzyństwo Boga objawia się poprzez czerwoną zasłonę, która kojarzy mi się z łonem matki, z wszechświatem matki, z łonem, w którym poczęło się wiele przyszłych istnień, potencjalnych ludzkich jaźni. Wyciągnięte ku sobie ręce Adama i Boga są jak pępowina, która przed chwilą została przerwana, i właśnie ten moment rozdzielenia widzę na obrazie.

A melancholijna poza Adama wyraża nie brak życia, lecz smutek rozstania. Nie wie jeszcze, że tylko dzięki temu oddzieleniu może się narodzić jako człowiek, jako odrębne "ja". Palce Boga i Adama na obrazie są jak pędzel artysty, i to wydaje mi się bardzo ważne. Michał Anioł nieświadomie przeżywa historię oddzielenia z dwóch stron - zarówno jako Adam, jak i jako Stwórca.

Widzę tu nie tylko smutek dziecka porzuconego przez rodziców, ale i smutek artysty zmuszonego do pożegnania się z potomstwem, ze swoim malarstwem. Ale także determinacja artysty, by podjąć ten krok. Dopiero gdy znajdzie w sobie siłę, by rozstać się ze swoim dziełem, obraz będzie kompletny i będzie mógł żyć własnym życiem.

Michał Anioł Buonarroti (1475-1564) był włoskim rzeźbiarzem, malarzem, architektem i wybitnym mistrzem renesansu. Na całym świecie nazwisko Michał Anioł jest kojarzone z freskami na plafonie w Kaplicy Sykstyńskiej, posągami Dawida i Mojżesza oraz katedrą św. Sztuka Michała Anioła z ogromną mocą ucieleśniała zarówno głęboko ludzkie ideały wysokiego renesansu, jak i tragiczne poczucie kryzysu humanistycznego światopoglądu, charakterystyczne dla epoki późnego renesansu.

Tatuaże dla zakochanych par

Tatuaże na dwóch ramionach dla dziewczyn i chłopaków to trend naszych czasówDwuramienny tatuaż dla dziewczyn i chłopaków to trend naszych czasów, za pomocą którego ludzie okazują miłość, oddanie i wspólnotę interesów. Jest to symbol dwóch osób, który pozostaje na zawsze. Mogą je zamawiać osoby w różnym wieku, o różnym statusie społecznym i różnych zawodach.

Tatuaże dla par są najbardziej popularne wśród zakochanych par, a także wśród małżonków, którzy mieszkają razem od wielu lat. W tym przypadku znalezienie odpowiedniego projektu jest trudniejsze niż w przypadku szkicu dla jednej osoby. Przy wyborze należy pamiętać, że brutalne elementy nie są odpowiednie dla płci pięknej, a delikatne wzory nie są odpowiednie dla mężczyzn.

Tatuaże w parze mogą być wyszukane lub proste, np.

• 2 obrączki ślubne;
• Rysunki, które są teselowane w jedną całość lub które nabierają szczególnego znaczenia po nałożeniu na siebie. Osoby znajdujące się w pobliżu mogą zobaczyć całą kompozycję, gdy para się przytula lub trzyma za ręce;
• słowa, które po połączeniu stają się frazą;
• strzałę i serce;
• symbole kobiecości i męskości.

Tatuaż w parze nie zawsze składa się z dwóch części uzupełniających się wzajemnie. Możliwe jest użycie dwóch oddzielnych obrazów, na przykład jeśli:

• Chłopak lubi piłkę nożną, dziewczyna wybiera tatuaż o podobnej tematyce - wizerunek piłki, boiska piłkarskiego, piłkarza;
• Dziewczyna z zamiłowaniem do muzyki, chłopak stosuje obraz instrumentu muzycznego, nuty, klucze wiolinowe.

Ponieważ płótnem, na którym wykonuje się tatuaż, jest ciało, a sam proces jest bolesny i kosztowny, do wyboru symbolu należy podejść z dużą odpowiedzialnością.

Często tatuaż przedstawia zakochanych w parze:

• Data pierwszego spotkania lub narodzin pierwszego dziecka;
• Różne rysunki, które odpowiadają sobie znaczeniowo, np. klucz i zamek, nakrętka i śruba lub gniazdo i wtyczka urządzenia elektrycznego;
• identyczne wzory, np. para serc lub ulubione postacie z kreskówek
• Portret ukochanej osoby lub napis z jej imieniem.

Napisy w języku rosyjskim i językach obcych

Tatuaż w formie słowa lub wyrażenia to okazja do odzwierciedlenia głównej cechy sparowanych obrazków. Wystarczy podzielić jedno zdanie na dwie połowy, tak aby można je było odczytać dopiero po połączeniu.

Na przykład: "Jedna miłość, jedno serce" lub "Żyłem tym każdego dnia... i nie żałuję".

Tatuaże z napisami, podobnie jak inne obrazki, mogą być duże lub małe. Różna może być także czcionka napisu. Ktoś woli nosić na ręce słowo lub frazę w stylu minimalizmu, napisaną standardową czcionką, podczas gdy inni ozdabiają się całymi kompozycjami.

Często na ramieniu dziewczyny widuje się tatuaż z napisem "Siostra". Oznacza to, że ma siostrę, która nosi dokładnie taki sam tatuaż.

Symbole

Najlepszą oznaką miłości i wierności są obrączki, a tatuaże symbolizują zaufanie i silny związek. Popularny jest również motyw króla i królowej. Możesz wybrać monochromatyczny wzór szachów lub kart albo nowatorską kolorystykę.

Zwierzęta, ptaki, owady

Tatuaże na dwóch ramionach dla dziewczyn i chłopaków można wykonać według następujących wzorów:

• Wilk i księżyc. Taki tatuaż oznacza więź i przywiązanie dwóch kochanków;
• Sylwetki jelenia i sarny. Będą one symbolizować wierność;
• Tatuaż z małym wizerunkiem ptaka o jasnych piórach i dużych dziobach. Umieszcza się je na nadgarstkach. Jedna osoba nosi jednego ptaka, a druga drugiego. Gdy połączą ręce, tworzą kompletny obrazek ptaków siedzących na tej samej grzędzie i patrzących na siebie nawzajem;
• wilk i wilczyca. Te szkice są wykonane w stylu Dotwork. Podobnie jak para jeleni, wilki są symbolem lojalności. Symbolizują one również siłę;
• 2 nietoperze siedzące na gałęzi, jako symbol zjednoczenia rodziny. Czarny kolor męski jest nakładany na ramię męskie, a wielokolorowy kolor żeński na ramię żeńskie.

Geometryczne wzory

Geometryczne wzory, takie jak bicie pulsu, są bardzo popularne wśród partnerów. Inną odmianą wzorów geometrycznych są strzałki. Są one przedstawione w taki sposób, że jeśli zakochani trzymają się za ręce, strzałki będą wskazywać na siebie nawzajem.

"Save and Preserve".

Zainspirowany biblijną sentencją, nie jest tylko pojedynczym wpisem, ale może być również napisany wspólnie z bliską osobą. Na przykład, "save" może być na ręce kobiety, a "save" na ręce mężczyzny. Po połączeniu ręce tworzą kompletną frazę.

Serce

Dobrym sposobem na okazanie bezgranicznej miłości jest umieszczenie na dłoniach wzorów serc. Istnieją ogromny wybór różnych opcji:

• wielkie serca;
• małe serca;
• akwarelowy tatuaż z konturem serca na ramieniu mężczyzny i z samym sercem na ramieniu kobiety.

Abstrakcyjne wzory

Ciekawa opcja - małe kody kreskowe. W dolnej części tych obrazków znajdują się liczby symbolizujące ważne daty, takie jak dzień, w którym dziewczyna i chłopiec spotkali się po raz pierwszy lub kiedy para wzięła ślub.

Innym symbolem niekończącej się miłości, wierności i silnego związku jest tatuaż z odciskami palców, każdy w kształcie serca. Tatuaże są niewielkie i zazwyczaj umieszcza się je na nadgarstku. Każdy odcisk palca jest zapisany symbolem nieskończoności.

Historia arcydzieła: Stworzenie Adama Michała Anioła

Na suficie Kaplicy Sykstyńskiej znajduje się wiele, wiele fresków. Każda z nich jest warta godzin uwagi turystów, lat pracy historyków sztuki i pełnych zachwytu słów "Mamma mia!". Jest jednak jeden główny eksponat w tym niezwykłym świecie - Stworzenie Adama. Snezhana Petrova wyjaśnia, dlaczego ten fresk uważany jest za szczytowe osiągnięcie w twórczości Michała Anioła.

"Stworzenie Adama", Michał Anioł (1511)

Temat brzmi: "I stworzył Bóg człowieka na swój obraz i podobieństwo". Tak jednym zdaniem można opisać ten fresk. A raczej był to fresk namalowany po to, by wydarzenia, które kryją się za jednym zdaniem, pojawiły się przed oczami ludzi. "Stworzenie Adama" jest częścią kompozycji na suficie Kaplicy Sykstyńskiej. Stwórca, wyglądający jakby dopiero po rozmowie z Arystotelesem, cały antyczny, w trzepoczących szatach, unosi się wraz z aniołami w nieskończonej przestrzeni. Za ramionami Boga stoi Ewa, która jest jeszcze na etapie planowania, ale wkrótce dotrzyma towarzystwa pierwszemu człowiekowi. Sam Adam jest olśniewająco pięknym, doskonale zbudowanym młodym człowiekiem. Nawet aniołowie zdają się być zdumieni tym, jak pięknym stworzył go Bóg. Postać Stwórcy odbija się w pozie leżącego Adama, przypominając nam, na czyje podobieństwo człowiek został stworzony. Prawa ręka Boga, wyciągnięta w stronę Adama, prawie dotyka palców Adama. Jest oczywiste, że proces zwracania się Stwórcy do swego stworzenia rozpoczął się na krótko przed wydarzeniami przedstawionymi na fresku. I właśnie ten proces sprawia, że Adam, dotychczas obojętny na świat, stopniowo budzi się do życia zarówno w ciele, jak i w duchu. Uwaga jest skupiona na palcach, które mają się zaraz zetknąć. Najwyraźniej to właśnie Michałowi Aniołowi twórcy filmu zawdzięczają ten ruch. Przypomnijcie sobie te wszystkie sceny, kiedy jeden bohater jest na skraju upadku i prosi o pomoc, drugi próbuje go podtrzymać, ich ręce wyciągają się ku sobie i... intryga!

Choć oczywiście w XVI wieku ta fabuła miała inne konotacje. Poprzez fakt, że ich dłonie się nie dotykają, Michał Anioł podkreślił niemożność połączenia tego, co boskie, z tym, co ludzkie. W rzeczywistości fresk ten nie opowiada o stworzeniu człowieka jako gatunku, ale o stworzeniu osoby. Bóg jawi się tu bowiem nie jako hodowca, ale jako energia, której cząstka ma być dana także człowiekowi. Pomiędzy dwoma wyciągniętymi rękami dokonuje się cud niedostępny dla naszych oczu.

Michał Anioł nie malował fresków przed namalowaniem Kaplicy Sykstyńskiej

Poszukiwacze szukają ukrytych symboli, które Michał Anioł rzekomo zakodował we freskach. A jak powszechnie wiadomo, kto szuka, ten znajdzie. Łowcy tajemnych znaczeń potrafią zobaczyć części ludzkiego ciała - od mózgu po fallusa.

Kontekst

Inicjatorem namalowania Kaplicy Sykstyńskiej był papież Juliusz II. Miały się tu odbywać ważne wydarzenia, więc sceneria musiała być odpowiednia.

Z braku pieniędzy ojciec oddał Michała Anioła na wychowanie chłopom

Michał Anioł nigdy nie wykonywał fresków i jest mało prawdopodobne, by je planował. A współpraca z Juliuszem II w ogóle rozpoczęła się przy innym projekcie - rzeźbiarz otrzymał zlecenie na wykonanie grobowca dla papieża. Ale wtedy do historii wtrącił się Bramante, zazdrosny rywal Michała Anioła. To Bramante przekonał Juliusza, że grobowiec za jego życia nie jest najlepszym rozwiązaniem i Buonarroti stracił zlecenie. Ale intrygi Bramantego na tym się nie kończyły. Przekonał ojca, by zlecił Michałowi Aniołowi namalowanie sufitu Kaplicy Sykstyńskiej, który po renowacji wymagał odświeżenia.

Sufit w Kaplicy Sykstyńskiej (obraz powiększa się po kliknięciu)

Michał Anioł przyjął wyzwanie. Sam wybrał materiały i zaprojektował rusztowanie. Praca musiała być wykonywana na granicy wydolności fizycznej. Po namalowaniu kaplicy Buonarroti mógł przez długi czas tylko czytać, trzymając tekst wysoko nad głową. Do tego dochodzi zapalenie stawów, skolioza i zapalenie ucha. Wszystko to jest zemstą za arcydzieło. Nie mówiąc już o stresie. Tata wyjeżdża na wojnę i zapomina zapłacić za materiały, potem, po długim okresie przestoju, zaczyna wymuszać termin, a następnie oświadcza, że należy dodać błękit i złoto (bo wygląda to zbyt ubogo). Ogólnie rzecz biorąc, co mogę powiedzieć - Kościół nie jest łatwym klientem. Ale Michał Anioł poradził sobie ze wszystkim. Papież był zadowolony. Same freski zadziwiały ludzi, zanim jeszcze zostały ukończone. Bramante wpuścił jednak Rafaela do kaplicy, aby studiował freski na sklepieniu, dopóki nie zobaczył ich Michał Anioł. W rzeczywistości nie znamy prawdziwego rozwiązania kolorystycznego fresków w Kaplicy Sykstyńskiej. Setki lat różnego rodzaju problemów, sadzy, brudu i nieudanych prób renowacji sprawiły, że niektóre z dzieł Buonarrotiego przepadły.

Los artysty

Toskania. Marzec. Kolejne dziecko przychodzi na świat w rodzinie zubożałego florenckiego szlachcica. Michał Anioł. Pieniędzy katastrofalnie brakowało na wyżywienie wszystkich dzieci, więc ojciec rodziny wydostał się z domu, jak tylko mógł. Na przykład Michał Anioł został wysłany na wychowanie do zwykłych ludzi na wsi. To właśnie tam dziecko dowiedziało się, czym jest glina i jak się z nią pracuje. Nie umiał jeszcze pisać ani czytać, ale już w pełni wykorzystywał swoje dłuto. Michał Anioł nauczył się pracować z gliną, zanim nauczył się czytać i pisać.

W późniejszym okresie nauki zawodu u profesjonalnych rzeźbiarzy Michał Anioł został zauważony przez Wawrzyńca Medyceusza. A jeśli Wawrzyniec Medyceusz kogoś zauważył, ta osoba miała zagwarantowane prowizje, dochody i szczęśliwe życie. Po śmierci swego patrona w 1492 r. Michał Anioł musiał radzić sobie sam. Jego głównym klientem był kościół. Pracował na przemian w Rzymie i we Florencji. Zajmował się głównie rzeźbą.

Portret Michała Anioła Buonarrotiego. Jacopo del Conte, 1540.

Michał Anioł był strasznym, wręcz przerażającym perfekcjonistą. Mógł porzucić na wpół ukończone dzieło, jeśli zauważył, że coś nie do końca jest zgodne z jego projektem. Na krótko przed śmiercią spalił wiele swoich rysunków. Taki sam los czekał jego szkice - Michał Anioł nie chciał, by ktokolwiek widział trudy tworzenia sztuki.

W podeszłym wieku Michał Anioł pisał namiętne sonety do swojej 40-letniej muzy

Buonarroti zajmował się przede wszystkim rzeźbą, ale był także malarzem i architektem. Wszystko, czego życzy sobie klient. Geniusz generalista. Pisał nawet wiersze. Talent ten ujawnił się ze szczególną mocą w siódmej dekadzie życia, kiedy to maestro zaczął pisać depesze i sonety do Vittoria Colonna.

Michał Anioł zmarł cicho i spokojnie w wieku 88 lat, oddając duszę Bogu, ciało ziemi, a dobytek rodzinie.

Gdzie można je kupić i jaki styl zastosować

W przedstawianiu takiego tatuażu stosuje się 1-2 kolory i technikę realizmu. Tradycyjnie jednym z kolorów jest czarny. Projekt jest również uzupełniony o róże, wykonując tatuaż w stylu chicano.

Tak się składa, że w tych technikach najlepiej wygląda tatuaż przedstawiający modlącą się rękę z krzyżem. Ten symbol jest odpowiedni zarówno dla mężczyzn, jak i dla kobiet, tylko dziewczynki wolą stosować mniejszy rozmiar obrazka. Obraz uzupełniają paciorki różańca, krzyżyki, łańcuszek, imiona bliskich i sentencje filozoficzne.

Czas potrzebny na wykonanie tatuażu w salonie zależy od stopnia skomplikowania pracy i wynosi od jednej do dwóch sesji. Ze względu na prostą tematykę i dwukolorową paletę barw mural jest trudny do wykonania, dlatego zalecamy zlecenie go renomowanemu artyście, aby mieć pewność, że tatuaż będzie przyjemny w noszeniu i wzbogaci Twój wizerunek.

Stworzenie Adama" mural

Opis ikonicznego fresku wielkiego artysty.

Analiza i interpretacja Stworzenia Adama

Słynny fresk, oparty na biblijnej historii z Księgi Rodzaju, powstał na zamówienie papieża Juliusza II na suficie Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie. To ikoniczne dzieło ma kluczowe znaczenie zarówno dla sztuki sakralnej, jak i dla renesansu. Pierwotna koncepcja budowli obejmowała jedynie przedstawienie dwunastu apostołów, ale Michał Anioł, przystępując do pracy, rozszerzył pierwotną koncepcję i do czasu jej ukończenia zdołał przedstawić ponad 300 postaci z mitologii klasycznej, Starego Testamentu i Księgi Rodzaju, w której centralnym freskiem jest Stworzenie Adama.

Dzieło powstało w 1511 r. i przedstawia historię, w której Bóg obdarza życiem Adama, pierwszego człowieka na ziemi. Pełne mocy obrazy ukazują iskrę życia przechodzącą z palca na palec, a niezrównana grafika napełnia kompozycję duchową i fizyczną energią.

Obraz jest umieszczony w prostokącie o wymiarach ok. 3 m na 6 m. Po lewej stronie muskularna sylwetka Adama łączy w sobie wszystkie cechy męskiego piękna, a oddanie barw świadczy o harmonii ludzkich proporcji. Powoli i leniwie wyciąga lewą rękę w kierunku Boga, starszego brodatego mężczyzny otoczonego grupą aniołów. Jego twarz jest pełna apatii, a energii nie starcza nawet na całkowite wyprostowanie ręki. Ładunek życia Pana jest przekazywany przez Jego prawą rękę. Palce postaci są oddalone od siebie o kilka milimetrów, co jest doskonale widoczne na neutralnym tle. Warto zauważyć, że po raz pierwszy w historii sztuki Bóg został umieszczony na obrazie w pozycji horyzontalnej.

Symbolika

Tak popularne dzieło dało początek wielu interpretacjom i odczytaniom. Niektórzy historycy i historycy sztuki twierdzą, że postacie otaczające Boga przedstawiają ludzki mózg z anatomiczną precyzją. Inni sugerują, że czerwony materiał otaczający Pana symbolizuje ludzkie łono, a zielona chusta poniżej - świeżo odciętą pępowinę.

Jednak nie na wszystkie pytania dotyczące muralu można znaleźć precyzyjne odpowiedzi. Wiele teorii poświęconych jest inicjacji kobiety po lewej ręce Wszechmogącego. Możliwe, że reprezentuje ona Ewę, która nie została jeszcze stworzona, a która, choć jest sprzeczna z oryginałem, ma prawo istnieć. Enigmatyczna symbolika sugeruje wiele możliwości, ale rodzi jeszcze więcej pytań. Istnieje teoria, że kontur Boga, w kształcie równego owalu, jest związany z niepełną elipsą, która tworzy Jego stworzenie.

Wpływ na sztukę

Stworzenie Adama ukazuje pełną siłę gestu w sztukach plastycznych, który wywarł wpływ na wiele współczesnych dzieł.

Ćwierć wieku po ukończeniu arcydzieł sufitowych Michał Anioł został wezwany przez Klemensa VII do wykonania fresku Sąd Ostateczny na ścianie ołtarzowej. Wraz z innymi jego dziełami czyni mistrza nie tylko jednym z najbardziej wpływowych artystów swoich czasów, ale także jednym z najsłynniejszych malarzy w historii sztuk wizualnych.

Kreatywne pomysły na tatuaż

Poniżej przedstawiono interesujące opcje tatuażu w parach:

• Dziewczynka i lecący balon. Dziewczynka jest przedstawiona po męskiej stronie ciała, a balon po stronie żeńskiej;
• Tatuaż przedstawiający figury szachowe. Szczególne znaczenie mają król i królowa;
• krajobraz nocny. Dwie części obrazu łączą się w jedną, gdy kochankowie trzymają się za ręce;

  

• 2 pióra nałożone na nadgarstki. Zazwyczaj jedno z tych piór jest białe, a drugie czarne. Taki tatuaż jest wybierany przez przyjaciółki lub siostry;
• Filiżanka herbaty i torebka herbaty sugerują nierozerwalną więź. Może być wybierany przez przyjaciółki, siostry, kochanki. Nierzadko widuje się je na ramionach matek i córek;
• Postacie z bajek będą symbolizować optymizm i czuły związek. Na przykład akwarelowy tatuaż przedstawiający wróżkę i Piotrusia Pana. Pierwszy na ręce kobiety, a drugi na ręce mężczyzny;
• Mały tatuaż przedstawiający ręce ze skrzyżowanymi małymi palcami symbolizuje silną przyjaźń i wsparcie;
• Obrazy o tematyce kosmicznej. Są nie tylko piękne, ale i tajemnicze. Na przykład przyjaciele i bracia, którzy chcą okazać swoją przyjaźń, ozdabiają swoje dłonie rysunkami gwiazdozbiorów.

  

Wybór tatuażu na dwóch rękach nie jest łatwy. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę osobiste preferencje, charakter relacji między dziewczyną a chłopakiem oraz wyjątkowość obrazu. Nie należy całkowicie kopiować indywidualnych tatuaży innych osób. Aby tatuaż dokładnie odzwierciedlał preferencje kochanków, należy stworzyć unikalny szkic.

Stworzenie Adama - fresk Michała Anioła z 1510 r. na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej

Fresk Stworzenie Adama jest bezsprzecznie jednym z najsłynniejszych dzieł Michała Anioła. Po raz pierwszy w historii sztuki światowej Bóg Stwórca i człowiek, którego stworzył, są traktowani na równi.

Stworzenie Adama

1510; 280x570 cm; freskSklepienie Kaplicy Sykstyńskiej, Watykan

Akcenty kompozycyjne i semantyczne w tym obrazie są identyczne: wyciągnięte ręce Boga i Adama mają się zaraz dotknąć opuszkami palców, co wywołuje pełne napięcia i ekscytacji oczekiwanie na "boską iskrę" z tego dotyku i daje widzowi poczucie uczestnictwa w wielkim sakramencie stworzenia człowieka.

Adam leży w całej okazałości nagości człowieka, ale nie jest jeszcze żywy. Jest w stanie podnieść tylko bezsilny palec. I Pan Wszechmogący zstępuje ku niemu. W jego ogromnym, rozwijającym się płaszczu jest cały świat. W centrum znajduje się twarz - Ewy lub nie, jest to twarz ludzka, patrząca prosto na Adama, rzucająca mu wyzwanie. I palec Boży dotyka palca człowieka.

W Ewangelii Łukasza i Mateusza palec Boży jest utożsamiany z Duchem Świętym, pośrednikiem między Stwórcą a Jego stworzeniami. Zetknięcie palców, gest zaproponowany przez artystę jako symboliczne ucieleśnienie samego życia, ukazuje istotę relacji między człowiekiem a Bogiem, ich nierozerwalną więź.

Ponadto, umieszczając postać pierwszego człowieka na pochyłej powierzchni, artysta daje widzowi złudzenie, że Adam znajduje się na samym skraju ziemi, nad przepaścią. Być może dlatego te dwa wyciągnięte ku sobie ramiona, symbolizujące połączenie dwóch światów - ziemskiego i boskiego - tak bardzo nam imponują. Ręka Pana jest napięta, a Jego spojrzenie surowe i stanowcze.

Adam jest jeszcze słaby, nie czuje tchnienia życia, ale posłuszny nieznanemu impulsowi, jakby z ostatnich sił, wyciąga rękę - zauważcie, ile nadziei i oczekiwania w jego oczach skierowanych ku Bogu! Artysta uchwycił ten ekscytujący moment, kiedy w odpowiedzi na swoje jeszcze nie w pełni uświadomione, ale wyraźne poszukiwanie boskości, człowiek otrzymuje duszę - najwyższą nagrodę Stwórcy.

W tym dziele Michał Anioł po raz kolejny udowadnia swoją zdolność do "formowania" reliefu ludzkiego ciała za pomocą malarstwa. Ascanio Condivi, uczeń i biograf Michała Anioła, podkreślał, że

jego zachwyt nad pięknem człowieka był jednym z przejawów jego autentycznego zachwytu nad pięknem w ogóle - czy to pięknym drobiazgiem, czy majestatyczną górą, czy bajecznym lasem: jak pszczoła zbierająca miód z kwiatów, umiał odnaleźć piękno w przyrodzie

Michał Anioł (1475-1564)

Udostępnij w sieciach społecznościowych