13 grudnia w Rosji obchodzony jest Dzień Niedźwiedzia. To potężne zwierzę jest dla naszego kraju czymś więcej niż tylko drapieżnikiem.
Zarejestruj się i czytaj Express Gazette w:
Czy wiesz, że samo słowo "niedźwiedź" jest fałszywą nazwą naszego rosyjskiego niedźwiedzia? A pojawił się dopiero w XI wieku. "Wiedzący lub jedzący miód" - tak nazywano właściciela lasu, ponieważ jego prawdziwe imię było objęte tabu i nie wolno było go wypowiadać w mowie potocznej. Słownik Słownik Vladimira Dahla Nazw bestii jest aż 37: miś, niedźwiadek, Potapych, Toptygin, kostopraw, kutsyy, kosmach, - tak nazywano kogoś, kto był zbyt surowy i niebezpieczny i naprawdę mógł pojawić się na zawołanie. W mrokach tysiącleci nie zachowała się pierwotna nazwa skosu. Najprawdopodobniej wywodzi się od wspólnego indoeuropejskiego korzenia "rxos" lub "rktos", od którego pochodzi starożytna grecka nazwa niedźwiedzia - arctos, oraz łacińska - ursos. Językoznawcy uważają, że król Artur, Arktyka, a nawet sama Rosja pochodzą od niedźwiedzia-ursusa. W językach germańskich do określenia niedźwiedzia używa się również pochodnej indoeuropejskiego rdzenia "bcher" - brązowy, brunatny. Zabawne, że po łacinie "niedźwiedź brunatny" to "ursusarctos" - takie są trudności z tłumaczeniem!
Pierwszy naleśnik jest w śpiączce.
Nasi pogańscy przodkowie uważali, że niedźwiedzie są spokrewnione. W niektórych kulturach niedźwiedź był totemicznym przodkiem, w innych ludzie zamieniali się w niedźwiedzie za przewinienia. Kultowi niedźwiedzia, który był także wcieleniem Velesa, towarzyszyły rozbudowane rytuały mające na celu ułagodzenie niedźwiedzia, właściciela lasu i strażnika jego bogactw. Wierzono, że w czasie przesilenia zimowego niedźwiedź w jamie przewraca się z boku na bok, a w ślad za nim rok zmienia się w wiosnę. Najważniejszym świętem tego kultu był tzw. Dzień Kom, czyli święto budzących się niedźwiedzi. A ponieważ legowisko było uważane za wejście do świata zmarłych, dopóki jego strażnik spał, wejście do królestwa Navii i wyjście z niego były pilnie strzeżone. 24 marca obchodzony był Dzień Kom. W tym samym czasie palono figurkę Winter-Moraine, gospodynie piekły placki, a dzieci zanosiły część ciasta do lasu i rozkładały na pniakach lub wieszały na gałęziach, aby orzeźwić budzącego się niedźwiedzia. O tym, że w dawnych czasach niedźwiedź mógł być również nazywany koma, świadczy nazwa ulubionej jagody niedźwiedzi - comanica, co w północnych regionach oznacza moroszkę, a w południowych - jeżynę. Być może przysłowie "Pierwszy naleśnik to naleśnik" sugeruje, że pierwszy poczęstunek należało podarować pradawnym duchom opiekuńczym lub po prostu niedźwiedziom.
Syberyjskie legendy mówią, że nasz świat nie jest niczym więcej niż snem widzianym przez olbrzymiego niedźwiedzia. Śpi niespokojnie i bezsennie, przeszkadza mu hałas i gwar ludzi. Ale pewnego dnia niedźwiedź się obudzi i świat pod księżycem, a także ty i ja, dobiegnie końca. Ale najwyraźniej niebezpieczeństwo nas ominęło, ponieważ szamani obliczyli dzień przebudzenia Wielkiej Niedźwiedzicy i w 2006 roku już minął.
Mama niedźwiedzica sama wychowuje swoje młode - samce nie troszczą się o potomstwo
Magiczne właściwości amuletów z niedźwiedziem
Każdy amulet niedźwiedzia ma wyjątkowe właściwości magiczne. Potężny amulet nie tylko pomaga jego użytkownikowi w walce z przeciwnościami losu, ale także wymaga od niego przestrzegania pewnych norm: bycia sprawiedliwym, uczciwym, praktycznym, niezłomnym duchem i odważnym.
Na marginesie! "Jeśli właściciel talizmanu niedźwiedzia jest słaby, tchórzliwy lub ma skłonności do oszukiwania, duch talizmanu po prostu zacznie tłumić taką osobę".
Opinie na temat amuletu pieniędzy od Svetlany Basharovej:
JAK STAŁEM SIĘ BOGATY DZIĘKI ZWYKŁEMU DROBIAZGOWI? Dzień dobry, drodzy przyjaciele. Dzisiaj chciałbym podzielić się z wami bardzo niezwykłą historią, która niedawno mi się przydarzyła. Dwa miesiące temu pracowałam jako kasjerka w sklepie budowlanym. Pewnego dnia w kolejce do mojej kasy stała bardzo miła kobieta. Kupowała jakieś drobne artykuły gospodarstwa domowego. Ta kobieta była w świetnym nastroju. Kiedy nadszedł czas zapłaty, wręczyła mi pięć tysięcy rubli i powiedziała: "Dziękuję, zatrzymaj resztę. Miała zakupy o wartości 809 rubli, co mnie bardzo zdziwiło... Czytaj dalej "
Posiadanie amuletu niedźwiedzia jest jak posiadanie w domu psa myśliwskiego lub bojowego. Jeśli właściciel nie zdominuje swojego pupila poważnymi genami, spodziewaj się problemów.
Pazur niedźwiedzia ma w sobie szczególną magię. Wytycza drogę swojemu nosicielowi. Uwalnia swoje talenty, daje siłę do przeciwstawiania się złu. Pazur radzi sobie z zepsuciem, złym okiem i ciemnymi duchami, które mogą próbować zaatakować człowieka. Szamani używają pazura niedźwiedzia do zapobiegania klęskom żywiołowym. W Tuwie wystarczy machnąć pazurem w stronę nieba, aby uspokoić szalejące żywioły. Pazur jest również przydatny dla osób ciężko chorych, dodaje im sił do walki z chorobą. Pazur pomaga w bezsenności i koszmarach sennych.
Szeroko rozpowszechniony amulet niedźwiedzi pazur pomaga w osiągnięciu bogactwa i dobrobytu. Dziś pazur jest używany jako talizman w formie pieczęci. Amulet budzi także naturalne moce magiczne użytkownika. Amulet budzi także w noszącym go człowieku magiczne zdolności dane mu przez naturę. Łapa może wzmocnić jasnowidzenie. Właścicielowi amuletu wyostrzyła się intuicja. Jeśli osoba posiadająca talizman jest właścicielem dużego gospodarstwa domowego, z pewnością powiększy je lub uporządkuje.
Wizerunek głowy niedźwiedzia lub całego zwierzęcia przyciąga miłość do osoby, która nosi taki amulet. Słowianie wierzyli, że pan lasu chroni rodziny, sprzyja rozrodczości i wierności obojga małżonków.
Ząb niedźwiedzia daje noszącemu go człowiekowi mądrość i wnikliwość. Talizman przynosi sukces w biznesie, promuje własną firmę i pomaga w walce z konkurencją. Ząb lub kieł odpędza zło, daje siłę do radzenia sobie z trudnościami. Ząb lub kłąb odpędza zło i daje siłę do radzenia sobie z trudnościami. Pod wpływem tego amuletu człowiek staje się silny, rozważny, zdrowy i poważny.
Powyższe amulety mogą być noszone zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety, którzy czczą przyrodę i słowiański panteon bogów. Kobiety o łagodnym charakterze pod wpływem takich talizmanów stają się silniejsze i spokojniejsze. W amuletach niedźwiedzia występuje energia męska, ale nie ma zakazu ich noszenia przez kobiety. Pod wpływem działania uroków niedźwiedzia kobiety są bardziej oszczędne, racjonalne i rozsądne. Niedźwiedź będzie doskonałą matką, żoną i gospodynią.
Z odchodów, trawy i wełny.
Trochę zastanawiające pytanie: w jaki sposób niedźwiedziowi udaje się uniknąć oddawania moczu i kału podczas hibernacji? W końcu sen zimowy może trwać nawet pięć lub sześć miesięcy!
Aby przygotować się do hibernacji, niedźwiedź najpierw oczyszcza swój żołądek, jedząc duże ilości trawy, co powoduje obfite wypróżnianie się, aż do całkowitego opróżnienia układu pokarmowego. Następnie niedźwiedź zjada sporą porcję gliny, ziemi, może zjeść igły sosnowe lub gnijący pień drzewa. W rezultacie trawienie zostaje zatrzymane, a w jelitach tworzy się korek, który zapobiega wylądowaniu niedźwiedzia w kałuży błota na wiosnę. Aby upewnić się, że konstrukcja jest bezpieczna, można ją toczyć po glinianym pagórku, tak aby otwory zostały zatkane również na zewnątrz. Niedźwiedź pokrywa również uszy gliną, aby zapobiec przedostawaniu się owadów do środka.
Inna wersja jego pochodzenia pochodzi od myśliwych, którzy znajdowali w ciele zwierzęcia wszystkie te nieapetyczne cegły. Niektórzy ludzie z całą powagą wierzą, że niedźwiedzie celowo przygotowują te gliniane korki, które następnie wkładają sobie do odbytu. Mają one nie tylko pomagać im unikać srania, ale także zapobiegać przedostawaniu się insektów do środka. Jest to oczywiście fikcja.
Niedźwiedź naprawdę musi się przygotować do hibernacji. Po pierwsze, niedźwiedź musi wytworzyć znaczną warstwę tłuszczu podskórnego, do 8-12 cm. W sumie zapasy tłuszczu stanowią do 40 procent masy ciała niedźwiedzia! To właśnie tym tłuszczem, zgromadzonym latem i jesienią, niedźwiedź żywi się zimą, dzięki czemu przeżywa srogą zimę z jak najmniejszym niedostatkiem. W ten sposób cały organizm przechodzi w tryb oszczędzania energii, ponieważ wszystkie procesy metaboliczne ulegają spowolnieniu. Wszystko to dzieje się jednak znacznie bardziej racjonalnie niż u osoby głodującej. Kości nie tracą swojej wytrzymałości, a komórki nerwowe w mózgu, do którego dociera o 90% mniej tlenu, nie obumierają.
Wiosną jednak głównym zadaniem niedźwiedzia jest wypchnięcie przeszkadzającego korka. Zazwyczaj niedźwiedź może otworzyć go od zewnątrz, pocierając o pień swoimi "czułymi punktami". Reszta jest kwestią techniki. Inna sprawa, że niełatwo jest wypchnąć gęstą cegłę o grubości dobrej pięści. Dlatego też wiosenny las często rozbrzmiewa skowytem dyszących niedźwiedzi.
Słowiańskie bóstwo Veles ukazywało się ludziom pod postacią niedźwiedzia. Odcisk jego stóp nazwano pieczęcią Veles.
Miejsce na tatuaż
Wybór miejsca na tatuaż niedźwiedzia zależy od osobistych preferencji osoby i wielkości tatuażu. Bardzo często mężczyźni wybierają łopatki - ta część ciała jest jednym z najwygodniejszych miejsc do umieszczenia pyska lub łapy zwierzęcia. Następne w kolejności są klatka piersiowa i plecy - duża powierzchnia skóry pozwala na wykonanie niemal dowolnego rysunku, czy to głowy zwierzęcia, czy kilku niedźwiedzi w lesie.
Dziewczęta często wybierają swoje ręce lub nogi, aby zrobić sobie mały tatuaż przedstawiający misia. Pomysłem na rysunek mogą być postacie z kreskówek lub filmów: Kubuś Puchatek, Miś i innych. Mogą one symbolizować wspomnienia z dzieciństwa, beztroska użytkownika lub być wykonane na cześć jej dziecka. Czasami jednak nie mają one żadnego ukrytego znaczenia i są po prostu zabawną ozdobą ciała.
Powiedz o tym swoim znajomym:
Urodzić i nie obudzić się
Narodziny niedźwiadka to spełnienie marzeń! Samica budzi się na krótko, aby wypchnąć młode i przybliżyć je do sutka, po czym wraca do łóżka. Młode rodzą się wczesną zimą, a wiosną z jamy wybiegają dość silne, włochate lamparcie młode. Przy okazji, samice niedźwiedzi polarnych również hibernują, podczas gdy samce nadal polują i pilnują snu swoich partnerek, które również rodzą dzieci podczas snu.
Waga noworodka wynosi 350 g, a samicy 300 kg. Gdyby ludzkie dziecko ważyło 50 gramów, moglibyśmy urodzić je we śnie i nawet byśmy tego nie zauważyli.
Pochodzenie gatunku i opis
Zdjęcie: Niedźwiedź polarny
Według najnowszych badań naukowcy doszli do wniosku, że niedźwiedź polarny jako gatunek pojawił się całkiem niedawno w wyniku gwałtownej ewolucji. Wiek tego gatunku szacuje się na zaledwie 150 000 lat. Chociaż nie można całkowicie polegać na tych informacjach, gromadzenie materiału genetycznego danego zwierzęcia wiąże się z pewnymi wyzwaniami. W lodzie bardzo rzadko można znaleźć skamieniałości, a możliwe, że wiele informacji o tych zwierzętach jest tam nadal przechowywanych.
Tak więc niedźwiedź polarny należy do klasy ssaków, rzędu drapieżników, podrzędu bydła, rodziny niedźwiedzi, rodzaju niedźwiedzi. Nazywany jest również niedźwiedziem polarnym, rzadziej niedźwiedziem północnym lub morskim. Uważa się, że niedźwiedzie polarne powstały z niedźwiedzi brunatnych w drodze ewolucji i adaptacji do północnych szerokości geograficznych.
Wideo: Niedźwiedź polarny
Już w tym stuleciu znaleziono dowody na istnienie gatunku pośredniego - olbrzymiego niedźwiedzia polarnego; jego kości są półtora raza większe od kości współczesnego niedźwiedzia, a znaleziska ograniczają się do kilku kości. DNA tego gatunku jest podobne do DNA zarówno niedźwiedzia brunatnego, jak i współczesnego niedźwiedzia polarnego. Dlatego można go uznać za gatunek pośredni w ewolucji.
Różnorodność gatunkowa w toku ewolucji została wykluczona; zwierzęta są bardzo ograniczone przez warunki życia i rodzaj pożywienia. Jest to jeden z najsilniejszych i najgroźniejszych drapieżników. Jego ciało jest bardzo masywne, osiąga 3 metry długości i do 1,5 metra w kłębie. Waga tego zwierzęcia jest bardzo duża: największe samce ważą 800-1000 kg, samice są znacznie mniejsze, a największe z nich ważą prawie 400 kg.
Jak Jarosław zabił siekierą "kochaną bestię
Niedźwiedź jest szeroko rozpowszechnionym symbolem heraldycznym. Widnieje na herbach miast Perm, Jekaterynburg, Nowogród, Norylsk, Syktywkar, Chabarowsk, Jużnosachalińsk, a także Berlin, Brugia i innych.
W Rosji chyba najbardziej znany "niedźwiedzi herb" znajduje się w Jarosławiu. A oto dlaczego.
Dawno, dawno temu u zbiegu Wołgi i Kotorosła, gdzie znajduje się stolica regionu, żyli "ludzie pogańskiej wiary", którzy czcili bożki. Mieszkali tam "ludzie wiary pogańskiej", oddawano cześć bożkom, a co najważniejsze, sanktuarium pogan było poświęcone "bogu bydła" Velesowi. Z "Opowieści o budowie miasta Jarosławia" dowiadujemy się, że kiedy książę YaroslavPóźniej nazwany Mądrym, przybył na te tereny ze stolicy Rostowa, gdzie spotkał się z nieprzyjaznym przyjęciem. Pożeracze Niedźwiedzi nasłali na niego rozwścieczonego niedźwiedzia. Ale książę Jarosław nie był bojaźliwy, pokonał niedźwiedzia w uczciwej walce, a mieszkańcy wsi podporządkowali się jego woli i przyjęli chrzest prawosławny. Na miejscu, gdzie Jarosław zabił toporem "srogą bestię", wzniesiono kościół Eliasza Proroka. W ten sposób na miejscu Niedźwiedziego Rogu powstało miasto Jarosław.
Czego uczy niedźwiedź totemowy?
Aby nauczyć się odbierać gęste "ziemskie" energie, człowiek poddawany jest próbom moralnym i fizycznym. Współcześni ludzie zazwyczaj nie odbierają dobrze takich energii, ponieważ są zbyt przywiązani do społeczeństwa i dosłownie oderwani od ziemi, od swoich korzeni.
Osoba, której totemem jest to zwierzę, będzie silna i potężna fizycznie. Odczuje potrzebę zapisania się na siłownię, zacznie budować masę mięśniową.
Kłapiący pies wzmacnia intuicję człowieka.
To zwierzę udostępni ci wszystkie wewnętrzne źródła energii, nauczy cię czerpać z nich zasoby niezbędne do przetrwania. Z jego pomocą zrozumiesz, jak dostroić się do wewnętrznego ree. Dzięki temu dowiesz się, które pokarmy, zajęcia, przyjaciele itp. są dla Ciebie dobre, a które złe.
Zwierzę to pomaga swoim podopiecznym nawiązać więź z siłami pierwotnymi, naturą, ziemią, przodkami, klanem. Daje siłę pchania, zdolność do przełamywania się, za wszelką cenę osiągania celów, obrony granic, asertywności. Ukośnik uczy, że nie należy zajmować się drobnymi problemami.
Głowa z ramion
Berno w Szwajcarii to najstarsze w Europie miasto niedźwiedzi. Jego symbolem była odcięta głowa niedźwiedzia, trofeum myśliwskie założyciela miasta, księcia Berthold von Zeringen. Jedna z teorii głosi, że łowca zbudował miasto, aby upamiętnić moment, w którym jego włócznia ugodziła matkę niedźwiedzicę i jej dwa młode - nie był to raczej rycerski czyn. Do dziś w Bernie można zobaczyć wizerunki niedźwiedzi. Jest też niedźwiedź na logo szwajcarskiego producenta czekolady.
Gwiazdozbiór Wielkiej Niedźwiedzicy
Starożytni Grecy uważali niedźwiedzia za święte zwierzę bogini księżyca Artemidy. Kapłanki tej bogini nazywano kobietami niedźwiedzia i nosiły one najpierw skóry niedźwiedzi, a później imitujące je żółte tuniki. W świątyni bogini mieszkał święty niedźwiedź. Podczas misteriów Artemidy w Attyce kapłanki wykonywały kultowy taniec niedźwiedzia i składały to zwierzę w ofierze bogini. Według legendy Zeus zakochał się w nimfie Callisto, towarzyszce Artemidy.
Ponieważ towarzyszkom bogini nie wolno było wychodzić za mąż, Zeus ukazał się jej pod postacią Artemidy. Callisto urodziła mu syna, Arkadiusza, który został wielkim myśliwym. Kiedy Hera dowiedziała się o związku męża z nimfą, zamieniła kochankę Zeusa w niedźwiedzicę. Przez pomyłkę Arkadiusz omal nie zabił swojej matki na polowaniu, ale Zeusowi udało się zabrać Kallisto do nieba w postaci gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy. Grecy mogli dostrzec gwiazdozbiór Wielkiej Chochli na północy, nisko nad horyzontem. Wierzyli, że w krainie północy żyją tylko niedźwiedzie, stąd pochodzi słowo "Arktyka", czyli kraina niedźwiedzi (greckie "arctos" - niedźwiedź). Starożytni Słowianie nazwali ten gwiazdozbiór imieniem bogini księżycowej Makosz - żony Welsa, którego jednym ze świętych zwierząt był niedźwiedź.
J. Thornhill. Gwiazdozbiór Wielkiej Niedźwiedzicy.
П. Rubens. Jowisz i Kallisto
Populacja i stan gatunku
Zdjęcie: Niedźwiedź polarny z Czerwonej Księgi
Według najnowszych danych, całkowita liczba niedźwiedzi polarnych wynosi od 20 000 do 25 000. Naukowcy przewidują jednak, że już w 2050 roku liczba niedźwiedzi polarnych zmniejszy się o jedną trzecią.
Terytorialnie istnieją trzy populacje niedźwiedzi polarnych:
- Czukotka-Alaska;
- Morze Kara-Barentsa;
- Populacja Laptev.
W Rosji niedźwiedzie polarne są wpisane do Czerwonej Księgi jako gatunek narażony na wyginięcie. Wzrost liczebności niedźwiedzi polarnych jest wątpliwy: wolno się one rozmnażają, a liczba martwych niedźwiedzi nie maleje. Mimo zakazu strzelania do niedźwiedzi, wiele z nich pada ofiarą kłusowników dla ich futra lub po prostu dla emocji związanych z polowaniem. Ponadto pogarsza się stan fizyczny zwierząt.
Naukowcy przewidują ocieplenie klimatu, co nie wróży nic dobrego dla tego gatunku. Topnienie lodu pozbawia niedźwiedzie ich głównego siedliska i terenów łowieckich, głodują i umierają przed czasem, jeszcze zanim zdążą pozostawić potomstwo. W ciągu ostatnich dziesięcioleci pogorszyła się ekologia siedlisk, co ma wpływ na liczebność populacji i skraca długość życia osobników.
Naturalni wrogowie niedźwiedzi polarnych
Zdjęcie: Niedźwiedź polarny syberyjski
Niedźwiedź polarny ma niewielu wrogów wśród mieszkańców północy. Niewiele jest osób, które potrafią poradzić sobie z dorosłymi. Zdarza się jednak, że podczas pływania i nurkowania, gdy niedźwiedź sam poluje, może zostać zaatakowany przez dorosłe morsy z ogromnymi kłami, a czasem przez wieloryby zabójcy - wielkie drapieżniki morskie.
Mówiąc o wrogach niedźwiedzi polarnych, warto wspomnieć, jak niebezpieczne potrafią być ich młode. Są one tak bezbronne, że z dala od matki łatwo padają ofiarą wszystkich drapieżników lądowych:
- Wilki;
- Lisy arktyczne;
- Psy;
- Ptaki drapieżne.
Jeśli matka zostanie zauważona lub oddali się w poszukiwaniu ofiary, młode są natychmiast zagrożone, a nieostrożne i nieświadome mogą same pędzić na śmierć. Nawet jeśli są oficjalnie chronione, niedźwiedzie często padają ofiarą kłusowników. Człowiek był, jest i nadal jest głównym wrogiem niedźwiedzi polarnych.
Gdzie mieszka niedźwiedź polarny?
Zdjęcie: Czerwona księga niedźwiedzi polarnych
Niedźwiedź jest przyzwyczajony do zimna, to on dał początek temu gatunkowi i życie w takich warunkach bardzo mu odpowiada. W pobliżu siedliska musi znajdować się ocean. Niedźwiedzie nie będą zapuszczać się zbyt daleko w głąb lądu, ale będą w stanie bezpiecznie pływać po lodzie. Co zaskakujące, zwierzęta te mogą pływać nawet sto kilometrów od brzegu.
Rekordowa odległość, na jaką niedźwiedź odpłynął od brzegu, wynosi 600 km. W wodzie, oczywiście, mają nadzieję na złapanie swojej ofiary. Z tego powodu czasami nazywa się je niedźwiedziami morskimi.
Największa liczba osobników żyje na wybrzeżu Oceanu Arktycznego. Niedźwiedzie północne zamieszkują jedne z najzimniejszych wysp na świecie, takie jak wyspy Kanady i Grenlandii, oraz wyspy wszystkich północnych mórz graniczących z Eurazją: Morze Barentsa, Morze Czukocze, Morze Wschodniosyberyjskie, Morze Ochockie, Morze Karskie, Morze Łaptiewów i Morze Beauforta. Najbardziej wysuniętymi na południe obszarami występowania niedźwiedzi polarnych są Alaska i wybrzeże Norwegii. Nierzadko zdarza się, że w czasie głodu niedźwiedzie zbliżają się do infrastruktury w poszukiwaniu pożywienia - takie przypadki są często opisywane w wiadomościach.
W niewoli niedźwiedzie trzymane są na wybiegach z dużymi basenami. Potrzebują one wody przez cały czas, zwłaszcza latem. Podczas upałów w zoo często można zobaczyć niedźwiedzia polarnego, który wskakuje do wody, pływa w niej i bawi się, po czym wychodzi na suchy ląd.
